نگاهی به تبلیغ كالاها و خدمات لوكس در رسانه ملی
كنكور كم بود، تبلیغ مدرسه غیرانتفاعی هم اضافه شد!
به گزارش پروژه آسان یك روزنامه نگار و مدرس دانشگاه با اشاره به اینكه نگاه جامعی به پخش تبلیغات تلویزیونی در ایران وجود ندارد و باید روی این مساله بازبینی شود، اظهار داشت: اگر از نظر تعداد تلویزیون تنوع داشتیم به علت رقابت و مقایسه ای كه به وجود می آمد، ضوابط و قوانینی برای تبلیغات ایجاد می شد.
تلویزیون مدتی است كه یك مجتمع آموزشی غیردولتی كه در مقاطع مختلف تحصیلی دانش آموز می پذیرد را تبلیغ می كند؛ این در شرایطی است كه در ماه های اخیر انتقاد به پخش بی رویه تبلیغات مؤسسات آموزشی كنكور به شدت متوجه صداوسیما بوده است و در نهایت معاون سیما را بر آن داشت كه دستور دهد باید این قبیل تبلیغات در تلویزیون به نصف كاهش پیدا كند.
بیژن نفیسی، روزنامه نگار و مدرس دانشگاه درباره تبلیغات تجاری در تلویزیون به ایسنا اظهار داشت: یكی از منابعی كه رسانه از راه آن تأمین اعتبار می كند، تبلیغات تجاری است. این تبلیغات سبب می شود كه تلویزیون بتواند وضع موجود خویش را حفظ كند و برنامه هایی كه نیاز به توسعه دارند را گسترش دهد. این در شرایطی است كه در رسانه های نوشتاری و همینطور رادیو و تلویزیون باید برای تبلیغات حد و مرزی مشخص شود.
او افزود: همینطور باید واقعی بودن كالاهایی كه در تلویزیون تبلیغ می شوند هم محرز شود و سازمان های ذی ربط آن كالا را تأیید كنند؛ در واقع كالاهای تولیدی كه تبلیغ می شود باید تاییدیه داشته باشد. اگر محصولی از نوع آموزشی باشد باید به شكلی وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم مجوزی عرضه نماید كه معلوم شود فعالیت آن مجاز و مورد تأیید است. این مساله تلاش می شود به شكلی در تبلیغات لحاظ شود اما متأسفانه گاهی شرایط اقتصادی یك رسانه، موقعیتی را به وجود می آورد كه به ناچار هر تبلیغی را پخش می كند تا مبالغی را از تبلیغات بگیرد.
این مدرس دانشگاه افزود: برای مثال وزارت بهداشت برای تبلیغ برخی از مواد خوراكی اطلاعیه می دهد كه برای سلامتی خوب نیست اما همین موارد در تلویزیون تبلیغ می شود به علت اینكه هزینه بالایی برای تبلیغ به تلویزیون می پردازند.
او با اشاره به اینكه دستگاه های ذی ربط باید زمینه اخلاقی تبلیغات را هم در نظر بگیرند، اظهار داشت: ما آئین نامه و دستورالعمل هایی برای تبلیغات نداریم. باید در نوع تبلیغات دقت شود؛ این در شرایطی است كه به صورت سطحی به آن اشاره شده است. برای مثال درباره تبلیغ یك كالای لوكس كه فاصله طبقاتی را نشان داده است باید بحث شود، همچین باید بررسی شود كه آیا كسی كه اجناس لوكس را عرضه می كند و رقم بالایی را به تلویزیون برای تبلیغات می دهد از نظر اخلاقی مجاز است؟ وقتی در تلویزیون برای تبلیغ مسكن، تصویری از یك كاخ مجلل نشان داده می شود، باید سنجید كه درست است یا نه؟ آیا این عملكرد یك زندگی مصرف گرا و تجملی را ترویج نمی كند؟ این مسكن چند مشتری خاص دارد كه در تلویزیون تبلیغ می شود؟
این روزنامه نگار بیان كرد: مسائل آموزشی هم رجوع كننده زیادی دارد. ما معتقدیم كه كتاب در ایران تیراژ كمی دارد و علاقه به مطالعه در كشور كم است اما كتاب كمك آموزشی تیراژ بالایی دارد چون ضرورتی بوجود آمده كه این نیاز احساس می شود؛ البته این مساله لزوم مدرسه را زیر سوال می برد به علت اینكه انگار در مدرسه به صورت كامل آموزش داده نمی گردد پس باید كتاب و كلاسی باشد كه آموزش را كامل كند اما تاكنون روی این مساله بحث نشده است. اگر بحثی شكل بگیرد كه تبلیغات چه جنبه هایی را باید در نظر داشته باشد بهتر می توان سیاستگذاری انجام داد.
او اظهار داشت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای رسانه های نوشتاری دستوراتی را تهیه كرده اما درباره رسانه ملی كه انحصاری است، قوانینی تعیین نشده است. اگر كارگروهی وجود داشته باشد كه ضوابط را تعیین كند، مشكلات و بار فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی نوع تبلیغی كه نشان داده می شود حل خواهد شد و راهكاری عرضه می شود كه تبلیغات در راه درست قرار بگیرد.
نفیسی اظهار نمود: وقتی بازاری انحصاری باشد به تبلیغ نیاز نیست چونكه تقاضا بیشتر و عرضه كم است اما زمانی كه تعادل عرضه و تقاضا بهم بخورد باید حساس شویم چونكه می خواهد برای كالا و خدماتش مشتری پیدا كند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب