ربات های بوستون داینامیكس در آستانه ترك محیط آزمایشگاهی و ورود به دنیای واقعی
به گزارش پروژه آسان با گذشت چند سال از مالكیت بوستون داینامیكس توسط الفابت، دنیا بزودی شاهد حضور ربات های دو پا و چهارپا در محیط های كسب وكار خواهد بود.
زومیت نوشت: بی گمان هیچ یك از شركت های رباتیك دنیا تابحال نتوانسته اند محصولاتی مشابه با بوستون داینامیكس (Boston Dynamics) به دنیا عرضه كنند. ویدئوهای منتشرشده از قابلیت های ربات های این شركت همواره شگفتی مخاطبان را برانگیخته است. چه این فیلم مربوط به دسته ای از ربات ها باشد كه یك كامیون را یدك می كشند یا یك ربات دوپا كه با چابكی یك انسان از تعدادی جعبه بالا می رود. اما به دنبال همه ی آن پیشرفت های حماسی، بوستون داینامیك هنوز هم با یك چالش بسیار بزرگ مواجه می باشد و آن، آماده كردن این ربات های پایدار برای عرضه به بازار واقعی است. بعد از سال ها ساخت و تست محصولات آزمایشی، حال این شركت عزم آن دارد كه تا آخر سال جاری میلادی، نمونه ای از ربات های تجاری خویش را به بازار عرضه نماید. نام این مدل، كوادروپدال اسپات (quadrupedal Spot) است. عرضه ی این مدل می تواند محك خوبی برای حاصل چندین و چند سال تحقیق و توسعه ازسوی بوستون داینامیك باشد. مهم تر از آن اینكه موفقیت یا شكست پروژه ی اسپات می تواند روایتگر بخش های مهمی از چشم انداز نهایی آینده ی جهان باشد. آیا آماده ی حضور ربات ها در بین جوامع خود هستیم؟
نمایی از ربات اسپات در كنفرانس Amazon re: MARS تمامی افرادی كه در صنعت رباتیك مشغول هستند روی یك مبحث اتفاق نظر دارند و آن اینكه این صنعت حاصل سال های سال، آزمون و خطای بی رحمانه است. صنعت رباتیك به خاطر تعدد استارتاپ هایی كه طی سال های اخیر یكی بعد از دیگری ورشكست شدند، بسیار بدنام شده است. تنها در سال گذشته، سه شركت فعال در این عرصه به شكست خود اعتراف كردند. در واكنش به این اتفاقات، جیمز كافنر، از كارشناسان كهنه كار مؤسسه ی پژوهشی تویوتا، چالش های اصلی موجود در عرصه ی رباتیك را این گونه بیان می دارد: این عرصه احتیاج به یك سرمایه گذاری چشم گیر، مدیریتی متعهدانه، نیروی كار، منابع و زیرساخت های قدرتمند و یك استراتژی عالی برای بازار و محصول دارد. بعلاوه، اهمیت یك عملیات بی نقص هم بر كسی پوشیده نیست.
بوستون داینامیكس ربات های مخنلفی ازجمله BigDog و LS3 (تصویر بالا) را برای ارتش آمریكا تولید كرده است؛ اما این پروژه ها به خاطر پرسروصدابودن كنار گذاشته شده اند. ربات های بوستون داینامیك، دست كم برپایه آنچه تصور می نماییم، كاملا بی نقص به نظر می رسند. واقعیت آن است كه این ربات ها هنوز در محیط های شلوغ و برای كاربری های تجاری تست نشده اند. این شركت از زمان تأسیس خود در سال ۱۹۹۲ تابحال تنها به مشتریان ثروتمندی همچون وزارت دفاع [ایالات متحده] و شركت آلفابت چشم دوخته است. بوستون داینامیك در سال های اولین تنها به واسطه ی قراردادهای دولتی سرپا مانده بود؛ تا اینكه در سال ۲۰۱۳ به مالكیت آلفابت (شركت مادر گوگل) درآمد. این تصاحب، تلاشی ازسوی غول دنیای فناوری بود تا بتواند شانس خویش را در عرصه ی رباتیك هم بیازماید. صنعت رباتیك به خاطر تعدد استارتاپ هایی كه طی سال های اخیر یكی بعد از دیگری ورشكست شدند، بسیار بدنام شده است مارك ریبرت، مدیرعامل بوستون داینامیك در مصاحبه با سایت ورج می گوید كه سال های اولیه ی پژوهش های قراردادی برای رسیدن شركت به سطح فعلی ضروری بود. او می افزاید: ما برای سال های طولانی تنها یك شركت تحقیقاتی به شمار می آمدیم و تنها مشغول آزمودن حد و حدود قابلیت های ربات هایی بودیم كه متناسب با انتظارات مردم باشند. طبیعی است كه در حین فرآیند تحقیق و توسعه این ربات ها، كارایی آنها بیشتر و بیشتر شد؛ تا آنجا كه یك روز متوجه شدیم كه این ربات، قابلیت عرضه ی تجاری را هم دارد. قراردادهای پنتاگون این فرصت را در اختیار بوستون داینامیك قرار داد كه بتوانند فناوری ربات های پادار نظیر بیگ داگ (BigDog) را توسعه دهد (هرچند كه این نسخه به خاطر سروصدای زیادش ازسوی ارتش رد شد)؛ اما این فعالیت ها هنوز به عرضه ی یك ربات قابل فروش منجر نشده بود. با این وجود، شركت همواره توانسته حامیان خویش را با عرضه ی قابلیتی خارق العاده كه سالیان دراز از دسترس بشر دور بود، شگفت زده كند: تحرك پذیری. هاد لیپسون، یكی از اساتید دانشكده ی مهندسی دانشگاه كلمبیا می گوید تحرك پذیری واقعی، قابلیتی است كه عملا خارج از حوزه ی توانایی بیشتر ربات ها قرار می گیرد. او می افزاید: ما تصور می نماییم انجام بازی شطرنج مبحث مهمی به شمار می آید؛ ولی راه رفتن با هماهنگی صدها عضله، موفقیتی باورنكردنی است. ربات ها در خیلی از موارد بسیار دست وپاچلفتی هستند و حتی مواجهه با كوچك ترین موانع هم آنها را سردرگم می كند.
یك ربات صنعتی رایج در كاربری های امروزی: ایستا و غیرهوشمند امروزه بیشتر ماشین های مورداستفاده ی ما در كارخانجات و شركت ها عظیم الجثه، ثابت و غیرهوشمند هستند؛ این تجهیزات تنها برای انجام یك سری وظایف محدود در یك مكان مشخص طراحی شده اند. اما ربات های آینده منعطف و پویا خواهند بود. آنها قادر خواهند بود دوشادوش مردم كار كنند و نسبت به تغییر شرایط محیطی و رفتاری واكنش نشان دهند. درواقع علت تمایل بوستون داینامیك برای نمایش قابلیت های جدید ربات هایش در ویدئوهای منتشرشده هم همین است. حتی در نمونه هایی از این ویدئوها شاهد آن هستیم كه طراحان چند لگد محكم به یك ربات چهارپا وارد می كنند تا عمق قابلیت تطبیق پذیری آنرا با تغییرات فیزیكی محیط نشان دهند. لیپسون می گوید: بوستون داینامیك برای دهه ها تلاش كرده این محدودیت حركتی در ربات ها را از میان بردارد. اما در ادامه، نمونه های قابل فروش هم به اهداف شركت اضافه گردید. بوستون داینامیكس توانست قابلیت خارق العاده ی «تحرك پذیری» را در ربات ها عرضه نماید كه سال ها از دسترس ما خارج بود این همان سیاستی است كه در خیلی از صنایع دیگر هم پذیرفته شده است. اریك نیوز، بنیان گذار یكی از شركت های فعال در صنعت اتوماسیون با نام پلاس وان رباتیكس (Plus One Robotics) در این رابطه می گوید: آنها پیش از این، با هزینه ی دولت كار می كردند و از این پس، با هزینه ی گوگل. آنها هیچ مأموریتی نداشتند و تنها اعجاب انگیز بودند و پیشتر هم این مورد را اثبات نموده بودند. نخستین گام ها جهت تجاری سازی فعالیت های بوستون داینامیك در سال ۲۰۱۷ و ازسوی یكی از بزرگ ترین سرمایه گذاران ژاپنی دنیای فناوری، سافت بانك (SoftBank) برداشته شد. ریبرت می گوید تجاری سازی همواره هدف غایی مجموعه بوده است؛ اما دسترسی به منابع سافت بانك عملا به این شركت اجازه داد بتواند شكل تازه ای به خطوط تولید ربات های خود ببخشد. این مورد به نقل از گیلبرت، یكی از عناصر حیاتی كار بود. نیوز می گوید: «بی شك، سافت بانك یك شركت تجاری است و می خواهد از این سرمایه گذاری خود به سودآوری برسد.» سرمایه گذاری های دیگر این شركت ژاپنی در صنعت رباتیك (شامل Aldebaran، Pepper robot و Fetch Robotics كه درزمینه ی اتوماسیون انبارها فعالیت داشند)، منجر به آغاز فروش ربات هایی تجاری برای سال های متمادی شد. دركنار روند تجاری سازی ربات اسپات، بوستون داینامیكس یكی از استارتاپ های لاجستیكی بانام كینما سیستمز (Kinema Systems) را خریداری كرد تا عرصه را برای ورود خود به صنعت اتوماسیون انبارها هموار كند. بعد از تصرف این شركت، بوستون داینامیكس آغاز به فروش ربات های صنعتی كرد و توانست جای پای خویش را در این صنعت جدید باز كند. با این رویكرد جدید، ریبرت هم به مرور به چهره ای نام آشنا در كنفرانس های فناوری بدل شد. او به دفعات روی صحنه رفت و قابلیت های خیره كننده ی ربات اسپات را در پرش، دویدن و حتی رقصیدن در معرض نمایش گذاشت. ریبرت وعده می دهد كه اسپات روزی به «اندروید دنیای رباتیك» تبدیل خواهد شد؛ یك پلت فرم قابل سفارشی سازی كه شركت های دیگر هم می توانند از آن برای برآورده كردن نیازهایشان بهره ببرند. ریبرت می گوید: ما (اسپات) را بگونه ای طراحی نموده ایم كه بتواند برای خیلی از كاربران مختلف قابل سفارشی سازی باشد. بزودی ما متعلقاتی را ارائه خواهیم كرد كه می توانند برای سفارشی سازی این ربات ها مورد استفاده قرار گیرند. با این وجود، زمان آغاز فروش و قیمت نهایی محصول هنوز تعیین نشده است. بنظر می رسد تجهیزات پیشنهادی شامل بازوهای رباتیك برای برداشتن اجسام، سنسورهای گرمایی، دوربین های ۳۶۰ درجه و تجهیزات ارتباط رادیویی شود. این متعلقات متنوع خود نشانگر آن است كه بوستون داینامیكس می خواهد ربات های اسپات را برای حجم وسیعی از كاربری های مختلف به فروش یا اجاره بگذارد؛ از نقشه برداری سایت های ساخت وساز و تولید صنعتی گرفته تا خدمات تحویل كالا و كاربری های امنیتی. مقرر است پلت فرم اسپات، در حكم اندروید دنیای رباتیك باشد یكی از پرسش ها این است كه آیا برای نوع مشتریان محصولی مانند اسپات، محدودیتی هم وجود خواهد داشت؟ مثلا منع مأموریت های اجرای قانون یا كاربری های نظامی؟ ریبرت احتمال وضع چنین محدودیت هایی را رد نمی كند: ما مشتاق به كاربری مسئولیت پذیر ربات های خود هستیم. من فكر می كنم پاسخ به این پرسش آسان نیست؛ چونكه چالش های گوناگونی در این زمینه وجود دارد. به یقین، تقاضا برای چنین كاربری هایی هم در بازار وجود دارد. شركت هایی نظیر Knightscopeپیش از این هم مبادرت به عرضه ی ربات های نگهبانی كرده اند كه وظیفه ی حراست از مكان هایی نظیر پاركینگ ها و بازارهای خرید را برعهده دارند. با اینكه ربات های نگهبان با هزینه ی تقریبی هفت دلار در هر ساعت، بسیار ارزان تر از نمونه های انسانی هستند؛ ولی هنوز به خاطر استفاده از چرخ به جای پا از محدودیت هایی رنج می برند. عبور از جداول حاشیه ی پیاده رو برای این ربات ها چالش ساز است و بالارفتن از پله ها هم حدودا برایشان غیر ممكن است. نمونه ای از این تجارب ناموفق را می توان در واقعه ی سال ۲۰۱۷ مشاهده كرد؛ وقتی یكی از ربات های امنیتی Knightscope حین انجام وظیفه، با سر در یك آب نما فرود آمد. حال كه قابلیت خیره كننده ی اسپات را در بالا رفتن از پله ها را می بینیم، باید اقرار كرد شاید تكرار چنین وقایعی در آینده ی نزدیك كاملا غیرمحتمل به نظر برسد.
قابلیت اصلی اسپات در ماژولاربودن آن نهفته است؛ مشتریان می نوانند تغییرات مختلفی را روی آن اعمال كنند؛ مانند اتصال یك دست گیرنده روی سر ربات (در تصویر بالا). در مقطع فعلی، ربات های بوستون داینامیكس تنها به یك محصول ساده شباهت ندارند؛ بلكه چشم اندازی از آینده ی این صنعت را نشان می دهند. ساخت ربات های پادار برای دهه ها تنها یك رؤیا بود؛ اما پیشرفت های اخیر در زمینه های مختلف شامل حسگرها، موتورها، نرم افزارهای كنترلی و بینایی ماشین توانست رنگ واقعیت به آن ببخشد. ریبرت می گوید تفاوت میان اسپات با نسل قدیم ربات های پادار از زمین تا آسمان است. او می افزاید سال های سال كوشش برای تشخیص زمین، بالانس كردن ربات و كنترل آن انجام گرفته است. برای رسیدن به این سطح، شركت بوستون داینامیك به دانشی تكیه داشته كه ریبرت آنرا «هوش مصنوعی سطح پایین» می نامد. ریبرت به هوش مصنوعی مورداستفاده در آن دسته از سیستم های كنترلی ربات اشاره دارد كه مسئولیت سرپا نگاه داشتن و بالانس كردن ربات را در تمامی شرایط به عهده دارد. درواقع فرمان دادن به ربات برای حركت به سمت یك مقصد خاص و انجام امور مختلف تنها به عهده ی اپراتورهایی است كه ازطریق نوعی تبلت های گیمینگ بهینه شده، حركات ربات را كنترل می كنند. لیپسون می گوید ربات های پادار از بسیاری جهات دارای برتری هایی نسبت به نمونه های پیشین هستند. آنها از بالانس بالایی برخوردار می باشند و مقاومت بالایی دربرابر واژگون شدن از خود نشان می دهند. آنها توانایی كار در محیط های متنوعی را دارند و سازگاری خوبی از خود نشان می دهند. لیپسون می افزاید: برای همین است كه در طبیعت هم شاهد نمونه های زیستی چندپای زیادی هستیم. این یك پلت فرم تطبیق پذیر است و من باور دارم كه این پلت فرم آینده خواهد بود. بوستون داینامیكس تنها شركتی نیست كه این ظرفیت بالقوه را درك كرده است. در خلال سال هایی كه این شركت تلاش داشته طراحی های خویش را بهینه تر كند، شركت های نوپای دیگری هم از نقاط دیگر جهان با محصولاتی مشابه سر برآورده اند. یكی از این محصولات لایكاگو (Laikago)است؛ رباتی چهارپا كه توسط شركت چینی Unitree Robotics طراحی و تولید شد. بعنوان نمونه ی دیگر هم می توان به محصولات سری Vision و Wraith ساخت شركت آمریكایی Ghost Robotics و هم ربات ANYmal ساخت شركت انیبوتیكس (ANYbotics) وابسته به دانشگاه علم و فناوری ETH زوریخ در سوئیس اشاره نمود. ANYmal از برخی جهات به ربات اسپات شباهت دارد. این ربات چهارپا هم قادر به انجام وظایف مخنلفی در فضای داخلی و خارجی است و متعلقات متنوعی را می توان برای آن درنظر گرفت. پیتر فرانك هاسر، از هم بنیان گذاران شركت انیبوتیكس می گوید كه این شركت پیشتر فروش ربات های خویش را شروع كرده است و حتی نمونه ای آزمایشی از ماشین های خویش را در یك سكوی نفتی فراساحلی در دریای شمالی در معرض نمایش گذاشته است. با این وجود، او درمورد میزان فروش فعلی محصولات شركت خود اظهارنظری نكرد.
ANYmal برای نقشه برداری از یك سكوی نفتی در دریای شمال مورد استفاده قرار گرفت. عرضه ی ربات هندل به معنای معرفی علنی ربات ها بعنوان جایگزین نیروی كار انسانی در محیط انبارها و كارخانجات بود فرانك هاسر می گوید این به منزله ی یك ویترین كامل از فناوری است. ماشین های پادار نه تنها می توانند از پس حركت در در دالان های باریك و پلكان این نوع از محیط های صنعتی برآیند؛ بلكه اعزام یك ربات به مأموریتی در نقاط دورازدسترس، به معنای عدم احتیاج به حضور یك انسان در محیط های خطرناك می باشد. او می افزاید كه این سری از مشاغل خطرناك، دور از دسترس و پرهزینه هستند. از دیدگاه فرانك هاسر، عرضه ی ربات های پادار ازسوی شركت های مختلف خبر خوبی شمرده می شود. او می گوید این امر سبب ایجاد یك بازار متنوع تر می شود و اعتماد بیشتری در مشتریان به وجود می آورد. درصورت وجود تنها یك تأمین كننده، شركت ها در خرید این نوع محصولات تردید خواهند كرد. جف برنشتاین، رئیس اتحادیه ی اتوماسیون پیشرفته هم با این قضیه موافق است و ورود شركت های دیگری غیر از بوستون داینامیكس را در این حوزه نشانه ی خوبی قلمداد می كند. با این وجود او اعتقاد دارد كه با عنایت به جدیدبودن این صنعت، اعلام زمان فراگیر شدن آن امری بس دشوار خواهد بود. او می افزاید: «ما تابحال شاهد وجود محصولات چندانی از این دست در بازار نبوده ایم.» با اینكه امید زیادی برای موفقیت محصولی مانند اسپات در بازار احساس می شود؛ اما هنوز چالش های زیادی در راه ترویج كاربری این ربات ها در محیط های سطح پایین تر (ولی پردرآمدتری) نظیر انبارها دیده می شود. بعد از آن كه بوستون داینامیكس شركت كینما سیستمز را به مالكیت خود درآورد، فروش ربات پیك (Pick) را شروع كرد. این ربات نمونه ای از بازوهای رباتیك ایستایی بود كه در كنار استفاده از مكنده های پنوماتیك، از قابلیت یادگیری عمیق برای دیدن محیط اطراف بهره می برد. امسال هم این شركت مبادرت به رونمایی یك ربات چرخ دار با نام هندل (Handle) كرد كه باكمك یك وزنه ی تعادلی می توانست اجسام مختلف را توسط بازوی خود بردارد. این ربات برای انجام وظایفی نظیر تخلیه ی اجناس از روی پالت ها و چیدن جعبه ها به كار می آید. بازار فروش ربات پیك بسیار ساده به نظر می رسید. شركت كینما سیستمز توانسته بود قبل از ادغام با بوستون داینامیكس، كاربردی بودن این نوع فناوری را اثبات كند. اما معرفی محصولی چرخ دار مانند هندل به صنعت بسیار بلندپروازانه تر بود؛ حتی بسیار بلندپروازانه تر از محصولی مانند اسپات. بوستون داینامیكس عملا رباتی را معرفی كرده بود كه می توانست جایگزینی برای كارگرهای انسانی باشد؛ رباتی كه حتی می توانست به خوبی یك انسان در محیط انبارها مسیریابی كند. این حركت بیشتر به معنای ورود علنی ربات ها در جریان گردش كار شركت ها بود تا صرفا یك سازمان دهی ساده در فعالیت كارخانجات و انبارها.
هندل (Handle) مجهزبه انواعی از مكنده های پنوماتیك است كه می تواند برای برداشتن جعبه ها به كار روند؛ با این وجود هنوز برای برداشتن قطعات دیگر چندان بهینه نیستند. نیوز هم بر این باور است كه این كار حتی برای شركت او كه در زمینه ی اتوماسیون لجستیك و انبارها فعال است، با دشواری های زیادی همراه می باشد. او می گوید طراحی هندل عمیقا هنر بوستون داینامیكس را نشان می دهد؛ یعنی یك محصول ظریف و انعطاف پذیر یا یك اثر زیبای مهندسی. با این وجود، این ایده نسبت به روش های دیگر نظیر نیروی انسانی و مكانیكی بسیار پرهزینه تر است. او اخطار می دهد كه نوع طراحی این محصول، محدودیت هایی را برای كاربری هایش بوجود آورده است. در وهله ی اول، این محصول بدون سیم كار می كند و این به معنای وابستگی كاركرد آن به باتری خواهد بود. شركت ها مجبور هستند تعداد بیشتری از این محصول را بخرند تا در زمان شارژ یك گروه، بتوانند از سایر ربات ها برای امور جاری خود استفاده كنند. بعلاوه، چنگك پنوماتیك این ربات تنها می تواند انواع خاصی از كالاها را بردارد كه می تواند برای انجام خیلی از وظایف رایج در انبارها نظیر بارگیری و تخلیه ی كامیون ها مشكل ساز باشد. نیوز می گوید: امروزه هیچ روشی برای انجام این نوع كارها توسط ربات ها وجود ندارد. مانند آن است كه بخواهید در فضایی سه بعدی Tetris بازی كنید؛ آن هم در شرایطی كه نیمی از قطعاتی كه با آنها سروكار دارید اصلا شكل مشخصی ندارند. من مطمئن هستم كه ربات هندل با شكل و شمایل فعلی هیچگاه رنگ یك انبار واقعی را به خود نخواهد دید. آنها باید هنوز كارهای زیادی را برای عرضه ی چنین محصولی به بازار انجام دهند. ریبرت هم می گوید این فناوری هنوز در دست توسعه است و شركت هنوز برنامه ی زمانی مشخصی برای آغاز فروش هندل در بازار ندارد. اما همچنان اعتقاد دارد كه اتوماسیون انبارها یك فرصت عظیم است. او می افزاید: وقتی به فعالیت های لجستیكی در گوشه وكنار جهان نگاه می كنید، می بینید كه این امور عموما اتوماسیون نشده اند. امروزه ذهن افراد درگیر این واقعیت است كه آمازون انبارهای خویش را تماما اتوماسیون كرده؛ اما آنها هنوز حداكثر یك یا دو وظیفه را در محیط كار خود اتوماسیون كرده اند. داشتن ربات هایی مانند هندل كه به معنای واقعی كلمه، متحرك و داینامیك هستند، می تواند بسیار تعیین كننده باشد. این فرصتی كاملا دردسترس برای ما شمرده می شود.
ربات دوپای Atlas محصولی از بوستون داینامیكس كه تنها درمرحله ی تحقیق و توسعه است. همان گونه كه از نظرات كاربران در زیر پست های ویدئویی بوستون داینامیكس هم برمی آید، سخن گزافی نیست اگر بگوییم این شركت معیاری حقیقی از آینده ی صنعت اتوماسیون جهان به شمار می آید؛ آینده ای كه قطیعیتی در آن دیده نمی گردد. برخی اقتصاددانان بیم آن دارند كه جایگزینی انسان با ماشین نتواند هیچ گونه مزیتی برای اقتصاد جهان به همراه خود بیاورد ربات ها روزبه روز بیشتر در محیط های زندگی ما دیده خواهند شد؛ اما كارشناسان بیم آن دارند كه این حضور نتیجه ی مطلوبی به دنبال نداشته باشد. در مقاله ای كه به تازگی انتشار یافت، دو اقتصاددان شناخته شده با نامهای دارون آسموگلو و پاسكوال رسترپو نسبت به وقوع پدیده ای اخطار داده اند كه آنرا اتوماسیون «نسبی» نامیده اند. این پدیده به وضعیتی اشاره دارد كه در آن فناوری ضمن جایگزین كردن انسان ها، هیچ گونه مزیتی برای اقتصاد به همراه نیاورد. بدین ترتیب، كارخانجات اتوماسیون شده سریع تر یا پربازده تر نمی شوند. تنها انسان ها با ماشین ها جایگزین می شوند تا كسانی كه در این رویه ذی نفع هستند، به منافع شخصی خود دست یابند. ما همین حالا هم شاهد بروز چنین سازوكاری در نیروی كاری جهان هستیم. برای مثال، كارمندان فروشگاه های والمارت (Walmart) می گویند با اینكه ربات ها اموری مانند اسكن قفسه ها را به عهده گرفته اند؛ اما این قضیه كمكی به بهبود شرایط كاری آنها نكرده است. در حقیقت، كار آنها سخت تر هم شده؛ چونكه حالا وظیفه ی مدیریت ربات ها هم به آنها تحمیل شده است. همان گونه كه ریبرت هم می گوید در انبارهای آمازون، ربات ها مشاغل بیشتری را تصدی می كنند؛ اما این روند به صورت جزئی و موقتی انجام می شود و ازاین رو، رفتار با انسان ها هم ماشینی تر می شود. آسموگلو و رسترپو هشداد می دهند چنانچه این روند تدوام یابد و فرصت های شغلی جدیدی ایجاد نشود، زندگی تنها برای قشر كارگر سخت تر خواهد شد. چیزی كه نتیجه ی آنرا پیشتر درقالب افزایش مشاغل خطرناك و كاهش دستمزد دیده شده است. همین چشم انداز ناامیدكننده است كه ربات های بوستون داینامیكس را برای ما جذاب تر كرده است. به جای ساختن ربات هایی با چرخ های غلطان كه با عبور از كوچك ترین دست اندازی، فورا نقش زمین می شوند و منتظر می مانند تا یك انسان آنها را باردیگر سرپا كند، بوستون داینامیك می خواهد یك جهش كوچك به سمت اتوماسیون نسبی را با یك جهش انقلابی بزرگ تر جایگزین كند. دست كم این چیزی است كه ما در ویدئوهای تبلیغاتی این شركت می بینیم. گویا زمان آن رسیده كه ربات های بوستون داینامیكس هم از محیط های بسته ی آزمایشگاهی خود قدم به سمت دنیای خارج بگذارند. ریبرت می گوید: من فكر می كنم كه ربات ها مقرر است زندگی مردم را دستخوش تغییراتی مثبت كنند. به نظر من، آنها بهره وری را افزایش خواهند داد. آنها افراد را از شر مشاغلی خطرناك، آلوده و كسالت بار نجات خواهند داد. من احساس انزجار می كنم از اینكه می بینم فرصت های عالی نهفته در پس چنین فناوری هایی به خاطر ترس از عواقب منفی آن نادیده گرفته می شوند. 2121
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب