سفارش های مهم پزشكان برای پیشگیری و درمان آنفلوآنزای H3N2
پروژه آسان سفارش های مهم پزشكان برای پیشگیری و درمان آنفلوآنزای H3N2
به گزارش پروژه آسان به نقل از خبر آنلاین به نقل از نیویورك تایمز، عامل آنفلوآنزای امسال، سویه ای بسیار شرور و مسری از ویروس آنفلوآنزا با نام H3N2 است و به نظر نمی رسد كه واكسن های آنفلوآنزای موجود در برابر آن از كارایی لازم برخوردار باشند. در استرالیا كه به خاطر موقعیتش در نیم كره جنوبی زمین، توالی فصول برعكس نیم كره شمالی است و فصل آنفلوآنزا زودتر شروع می شود، چنین برآورد شده كه واكسن های آنفلوآنزا فقط ۱۰ درصد در پیشگیری از مبتلا شدن به H3N2 مؤثرند. افزایش ناگهانی تعداد مبتلایان به آنفلوآنزا در سراسر جهان، بیمارستان ها را با ازدحام كم سابقه و داروخانه ها را با كاهش داروهای این بیماری مواجه كرده است. جالب اینجاست كه فصل مبتلا شدن به آنفلوآنزا تازه شروع شده است و چنین به نظر می رسد كه این روند تا اواسط بهار ادامه داشته باشد. بیمارانی كه از ضعف سیستم ایمنی بدن رنج می برند، حتما باید با پزشكان خود مشورت كنند تا با اتخاذ تدابیر لازم، تا جایی كه می توانند از مبتلا شدن به این بیماری پیشگیری كنند. اگر مشكلی در تنفس پیدا كرده اید یا احساس ضعف دارید، سریعا به پزشك رجوع كنید. اما برای افراد سالم، بهترین روش برای پیشگیری از مبتلا شدن به این بیماری آن است كه بدانیم این بیماری چگونه منتقل می شود، چه تأثیری بر بدن می گذارد و چگونه می توانیم علائم آن را بهبود دهیم. سازوكار آنفلوآنزا مهم ترین راه سرایت ویروس آنفلوآنزا با استفاده از قطرات موجود در هواست. اگر كمتر از ۲ متر با بیماران مبتلا به آنفلوآنزا فاصله داشته باشید، در معرض بازدم آلوده به ویروس آن ها قرار خواهید گرفت. ویروس خودش را به غشاهای مخاطی در پشت بینی، گلو و لوله های تنفسی (نای، نایژه و... ) می چسباند. غشاهای مخاطی را سلول های اپیتلیال (epithelial) می سازند و ویروس مهاجم با نفوذ به این سلول ها و دست كاری در چرخه متابولیسم آن ها، خودش را تكثیر و ویروس های مجاور را آلوده می كند. این اولین مرحله بیماری است كه بین ۱ تا ۴ روز طول می كشد و ازآنجاكه نشانه ای از بیماری دیده نمی گردد، «مرحله نهان» نامیده می گردد. هرچه بیشتر در معرض بازدم های آلوده قرار داشته باشید، مرحله نهان بیماری كوتاه تر خواهد شد. با گسترش كلونی ویروس در دستگاه تنفسی، بدن آرام آرام متوجه می گردد كه مشكلی وجود دارد. سیستم ایمنی بدن، گلبول های سفید را در پاسخی التهابی بسیج می كند و پروتئین های اینترفرون را آزاد می كند. این پروتئین ها برای درگیر شدن با ارگانیسم های بیگانه به جریان خون سرازیر می شوند و با تجمع در مخاط، زمینه ساز حضور پروتئین های دیگری به نام سایتوكین می شوند. سایتوكین ها هم در سراسر بدن آزاد می شوند تا برای مبارزه با هر عامل خارجی آماده باشند. آنچه ما بعنوان علائم بیماری آنفلوآنزا می شناسیم، درواقع شرایطی است كه سیستم ایمنی بدن برای مقابله با بیماری تدارك می بیند. تب، سردرد، درد و كوفتگی عضلات، همگی حاصل صدمه های نبرد با مهاجمان است. این نشانه ها، یكی از آشكارترین تفاوت های بین آنفلوآنزا و سرماخوردگی معمولی است. مایعات بنوشید، خیلی زیاد درد، كوفتگی و تب، نشانه ای است از آن كه باید به نوشیدن حجم زیادی از مایعات روی آورید. نبردی كه درون بدن شما شروع شده، آب زیادی مصرف می كند. اگر دقت كنید، متوجه می شوید كه ادرار شما در طول بیماری تیره تر شده و شما كمتر از روزهای معمولی به سرویس بهداشتی رفته اید. پزشكان سفارش می كنند كه حداقل هر ساعت، یك لیوان آب یا نوشیدنی دیگر بخورید و به هیچ وجه سراغ نوشیدنی های الكلی و كافئین دار نروید. نوشیدن مایعات به بهبود سردرد و تقویت پاسخ ایمنی بدن كمك می نماید، زیرا سربازان پروتئینی بدن برای عملكرد بهینه باید با مایعات بدن احاطه شوند. كاهش سطح مایعات بدن، حركت آن ها را مختل می كند. یكی از دلایلی كه بیماران تمایل بیشتری به خوردن سوپ و میوه های آبدار مانند مركبات و لیموشیرین پیدا می كنند، همین است. نبرد بزرگ در دستگاه تنفسی درحالی كه ضعف و كوفتگی بدن شما را فرا گرفته، نبرد واقعی در دستگاه تنفسی در جریان است، جایی كه ویروس در آن لانه كرده است. با فروكش كردن نبرد، احساس درد و تب هم آخر می یابد، اما گلو، سینوس ها و لوله های تنفسی هنوز ملتهب و متورمند. همه سلول هایی كه غشاهای مخاطی این نواحی را تشكیل می دادند، صدمه دیده اند؛ بنابراین است كه دچار آبریزش بینی، سرفه و عطسه می شوید تا هرآنچه از میدان نبرد باقی مانده، از بدن بیرون رانده شوند. به همین دلیل، استفاده از داروهای مهاركننده سرفه و عطسه شاید بهترین راهكار برای درمان بیماری نباشد. به هیچ وجه فكر نكنید كه با فرونشاندن سرفه ها یا خشك كردن بیش از اندازه مجرای بینی با استفاده از مصرف دارو، خودتان را درمان كرده اید. درست است كه پزشكان تمایلی ندارند بیمار بیهوده زجر بكشد، اما یادتان باشد اگر در عملیات ایمنی بدن اختلالی تولید نكنید، زودتر بهبود پیدا می كنید. چقدر دراز بكشیم؟ هرچند در شرایط بیماری تمایل داریم استراحت نماییم و تمام وقت روی تخت دراز بكشیم، اما این وضعیت می تواند برای دستگاه تنفسی مشكل ساز شود؛ زیرا شش ها در این وضعیت مسطح می شوند و نمی توانند به شكل بهینه سرفه كنند. عدم سرفه به مفهوم باقی ماندن ارگانیسم های مهاجم درون دستگاه تنفسی است. اگر ویروس ها بتوانند به میزان كافی از سلول های لوله های تنفسی را نابود كنند، راه را برای ورود باكتری ها به شش ها باز می كنند. ورود باكتری ها به ریه همان و مبتلا شدن به ذات الریه، همان. ذات الریه (سینه پهلو) تهدید مرگباری است كه در موارد حاد بیماری آنفلوآنزا پدیدار می گردد. اگر ریه ها به جای وضعیت افقی در حالت عمودی باشند، می توان عمیق تر و آزادتر نفس كشید و بدن می تواند به شكل سرفه، هر ماده زائد را به بیرون پرت كند؛ حتی اگر این ماده زائد، باكتری میكروسكوپی باشد. واكسن آنفلوآنزا بزنید كارشناسان CDC سفارش می كنند كه تحت هر شرایطی، مستقل از تأثیر گسترده یا اندك، واكسن آنفلوآنزای سال جدید را بزنید؛ زیرا به نظر می رسد كه در صورت ابتلا، واكسن می تواند از شدت بیماری بكاهد. در سال های گذشته، استفاده از واكسن روی ۴۰ تا ۶۰ درصد از افراد در برابر دیگر سویه های آنفلوآنزا (غیر از H3N2) مؤثر بود. علاوه بر همه این ها، تنفس در هوای تازه و حضور زیر نور آفتاب هم به بدنتان در نبرد كمك می نماید. بعد از فرونشستن تب، تا ۴۸ ساعت احتیاط كنید و در تماس با اعضای خانواده، دوستان یا همكاران دقت كنید تا آن ها دچار این بیماری نشوند. منبع: نیویورك تایمز
۵۴۵۴
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب