ترمیم بافت های صدمه دیده مغز با ابداع نوعی هیدروژل قابل تزریق
پروژه آسان: ایسنا به نقل از گیزمگ نوشت: پژوهشگران آمریكایی، نوعی هیدروژل قابل تزریق ابداع نموده اند كه امكان پرورش بافت های جدید را در مغز فراهم می كند.
اگرچه مغز، عضو عجیبی در بدن است اما ضعف های خودش را دارد. برای مثال، بعد از صدمه ناشی از جراحت یا سكته، باید برای ترمیم خود تلاش كند.
اكنون، پژوهشگران " دانشگاه كالیفرنیا، لس آنجلس "(UCLA)، نوعی هیدروژل قابل تزریق ابداع نموده اند كه می تواند با كمك به ایجاد بافت مغز، فیبرهای عصبی و رگ های خونی جدید، بافت سالم را به ترمیم صدمه ترغیب كند.
سكته، یكی از دلایل مرگ در سراسر جهان است اما كسانی كه از آن نجات می یابند، اغلب، در طول زندگی خود، با مشكلات فیزیكی سروكار دارند و برای به دست آوردن قدرت حركت خود، تلاش می كنند. باآنكه گروه های دیگر با استفاده از داروهای ضد التهاب یا حتی پپتیدهای به دست آمده از سم عنكبوت، به موفقیت هایی دست یافته اند، درمان های سلول بنیادی هم در موارد گوناگونی با موفقیت روبه رو شده اند.
پژوهش جدید دانشگاه كالیفرنیا، لس آنجلس، روش متفاوتی را پیش گرفت. بدن، سلول های مغزی را كه با سكته از بین می روند، جذب می كند و به جای آنها، حفره ای بدون رگ خونی یا نورون جدید باقی می ماند. این گروه پژوهشی، هیدروژلی ابداع نموده اند كه می توان آن را به شكاف بوجود آمده تزریق و امكان ترمیم شكاف با لایه جدید را برای لایه سالم مغز فراهم نمود. این ژل، حاوی داروهایی برای سركوب التهاب و شبیه سازی رشد رگ های خونی جدید است.
پژوهشگران، در بررسی خود روی موش ها دریافتند كه لایه مغزی جدید همچون اتصالات نورونی، 16 هفته بعد از درمان، در حفره های ناشی از سكته مغزی رشد می كنند. همچنین، مهارت های حركتی موش ها به خصوص، توانایی به دست آوردن غذا، بهبود یافت.
دكتر "توماس كارمیشل" (Thomas Carmichael)، از نویسندگان پژوهش می گوید: ما بررسی خویش را روی موش های آزمایشگاهی انجام دادیم تا مطمئن شویم كه این هیدروژل، مغز را ترمیم می كند و به بازیابی بعد از سكته منجر می گردد. این پژوهش نشان داده است بافت مغزی جدید، در آنچه كه پیشتر، تنها بعنوان یك شكاف مغزی غیرفعال بعد از سكته شناخته می شد، قابل تولید دوباره است.
این ژل، به مرور زمان، كاملا توسط بدن جذب می گردد و لایه جدیدی را به جا می گذارد. با وجود مثبت بودن نتایج این بررسی، پژوهشگران هنوز مكانیسم دقیقی برای مهارت های حركتی بازیافته موش ها مشخص نكرده اند.
"تاتیانا سگورا" (Tatiana Segura)، از نویسندگان این پژوهش می گوید: ممكن است آكسون های جدید، عملكرد طبیعی داشته باشند یا بافت جدید، عملكرد بافت صدمه ندیده اطراف مغز را بهبود بخشد.
این پژوهش، در مجله " Nature Materials" به چاپ رسید.
5656
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب