آموزش مجازی از جیب معلمان
پروژه آسان: «حالا نزدیک به سه سال است که معلمان با گوشی تلفن همراه، لپ تاپ و تبلت شخصی خود سر کلاس درس مجازی حاضر می شوند و تدریس می کنند و اگر در طول این مدت ابزارشان مستهلک شد یا از بین رفت یا دزدیده شد، وزارت آموزش و پرورش بابت آن هزینه یا تسهیلاتی پرداخت نمی کند و آن طور که مسئولان این وزارتخانه می گویند، برنامه ای هم ندارند که هزینه ای پرداخت کنند. حالا معلمان مانده اند و تلفن همراه و لپ تاپ های فرسوده و حتی از رده خارج شده و آموزش مجازی که شانه به شانه آموزش حضوری دنبال می شود و مقرر است برای همیشه ادامه پیدا کند.»
به گزارش پروژه آسان به نقل از ایسنا، روزنامه همشهری با این مقدمه نوشت: «خرداد سال ۱۳۹۹ بود که آمار سه میلیونی دانش آموزان محروم از تلفن همراه، لپ تاپ و تبلت - که لازمه آموزش مجازی است - از طرف وزیر آموزش و پرورش وقت عنوان شد و حساسیت جامعه را نسبت به بیشترشدن محرومیت از تحصیل دانش آموزان برانگیخت که موج کمک های بی شمار در این عرصه را به همراه داشت؛ کمک هایی که بیشتر مردمی بودند و دولت تلاش خاصی برای تامین این ابزار هوشمند آموزشی نکرد. وسیله ای که در ایران تابع قیمت ارز است و تحولات اقتصادی سالهای قبل روزبه روز دسترسی اقشار ضعیف و حتی متوسط را به آن دشوارتر کرده است. در این میان اما مدیران آموزش و پرورش نسبت به تامین این ابزار برای معلمان سکوت کردند و تهیه آنرا به عهده خود معلمان گذاشتند.
توان خرید گوشی جدید نداریم
آمار معلمانی که به ابزار مورد نیاز آموزش مجازی مانند تلفن همراه هوشمند، تبلت و لپ تاپ دسترسی ندارند، معین نیست و معاونان آموزشی وزارت آموزش و پرورش هم می گویند طی این دو سال، اطلاعاتی دراین زمینه استخراج نکرده اند اما گزارش های میدانی نشان میدهد قسمتی از معلمان برای ارتقا و جایگزین کردن تلفن همراه، لپ تاپ و تبلت خود درمانده اند و بخش دیگر نگران از دست دادن تلفن همراه و لپ تاپ خود به سبب استفاده مداوم و بیش از اندازه هستند.
هورا شریفی، معلم پایه سوم ابتدایی مدرسه ابرار تهران، یکی از معلمانی است که این روزها برای حضور در کلاس مجازی گرفتار مشکلات زیادی شده که مهم ترین آن نداشتن گوشی هوشمند است: «دو هفته پیش گوشی موبایلم حین تدریس از دستم افتاد و صفحه نمایشگر آن شکست. پیش از کرونا هم باتری موبایلم دائم خالی می کرد و حتی با تعویض باتری هم درست نشده بود. وقتی برای تعمیر صفحه نمایشگر به بازار موبایل رفتم گفت چون گوشی شما قدیمی است، ال سی دی آن وارد نمی گردد و باتری آن هم موجود نیست. واقعیت این است که من توان خرید گوشی جدید ندارم، چون ارزان ترین گوشی موجود در بازار که کیفیت متوسطی داشته باشد، حداقل حدود هفت میلیون تومان می شود. مشکل را با مدیر مدرسه و معاون منطقه در بین گذاشتم ولی آنها گفتند که هیچ کمک خاصی نمی توانند به من داشته باشند.»
انتقاد شریفی این است که چرا معلمان باید از تلفن شخصی خود برای تدریس استفاده کنند و چرا وزارت آموزش و پرورش ابزار آموزش مجازی را در اختیار آنها نمی گذارد یا حداقل تسهیلاتی دراین زمینه برای معلمان در نظر نمی گیرد؟ «معلمی که حقوقش پنج میلیون تومان است و هزینه های بی شماری در زندگی دارد، چطور می تواند برای خرید تلفن همراه که قیمت های آن در این چند سال سر به فلک گذاشته و دیگر جزو لوازم لوکس به حساب می آید، هزینه کند؟ یا حداقل چرا این ابزار را در اختیار مدارس قرار نمی دهند تا معلمان از آن استفاده کنند؟»
معلمان زیادی نسبت به اینکه مجبورند با لوازم شخصی هوشمند خودشان تدریس کنند، معترضند. حرف آنها این است که هزینه استهلاک این ابزار شخصی که برای کار استفاده می نمایند را چه نهادی می پردازد؟ محمدرضا نیک نژاد، معلم و فعال صنفی، در این زمینه می گوید: «اصولا چرا معلمان باید از وسیله شخصی خود در کار هزینه کنند؟ آن هم ابزاری که قیمت آن در بازار بسیار بالاست و تهیه یا تعمیر آن برابر است با یک یا چند ماه حقوق؟ آیا سایر کارمندان دولت هم از لوازم شخصی خود بصورت مستمر در کار استفاده می نمایند یا برای آنها تسهیلاتی در نظر می گیرند؟ بطورمثال کارمندان دولت برای رفت وآمد کاری خود از یک اداره به اداره دیگر از خودروی اداری استفاده می نمایند یا شخصی؟ یا اگر برای پروژه های تحقیقاتی نیاز به ابزاری داشته باشند باید کارفرما آنرا تهیه نماید و در اختیارشان قرار دهد یا خودشان تهیه می کنند؟ جالب است بدانید معلمان در پروژه آموزش مجازی نزدیک به دو سال است که از تلفن همراه، لپ تاپ و تبلت خود استفاده می نمایند و تازه هزینه های استهلاک آنرا نیز از جیب شخصی خودشان می دهند.»
استمرار آموزش مجازی با کدام امکانات؟
وقتی کرونا فراگیر شد، پیش بینی اولیه این بود که آموزش مجازی نهایتاً یک سال بعد تمام شود و دانش آموزان به مدرسه برگردند اما استمرار آموزش مجازی در طول سال تحصیلی جدید و احیانا سالهای آینده، مشکل ابزار هوشمند مورد نیاز تدریس مجازی معلمان را تبدیل به یک بحران کرده است. حسین یازرلو، معلم فیزیک شهرستان رباط کریم، از معلمانی می گوید که در طول این مدت مجبور شده اند برای خرید گوشی یا لپ تاپ وام بگیرند یا زیر بار قرض بروند. «قیمت تلفن همراه یا لپ تاپ باکیفیت آن قدر بالاست که اغلب معلمان هیچ گاه توان خرید آنرا نداشته و ندارند. بنا بر این در طول این مدت که آموزش ها مجازی شد با مشکلات زیادی که کسی آنرا ندید، روبه رو شدند. بطورمثال پس از هر امتحان مجازی بیش از ۱۰۰ برگه از دانش آموزان کلاس های مختلف برای ما ارسال می شود؛ در صورتیکه حافظه گوشی اغلب ما معلمان پایین است و دائم مجبوریم تصاویر شخصی را پاک نماییم تا بتوانیم برگه بچه ها را دریافت نماییم. یا همکارانی داریم که مجبور شدند بیش از سه میلیون برای ارتقای لپ تاپ خود بدهند تا بتوانند برای آموزش مجازی تولید محتوا کنند. جالب اینکه مدیران آموزش و پرورش از استمرار آموزش مجازی در کنار آموزش حضوری برای همیشه سخن می گویند. خب با کدام امکانات و تجهیزات؟ حداقل کاری که می توانستید انجام دهید این بود که با برخی تعمیرگاه های لپ تاپ و موبایل یا فروشگاه ها قرارداد ببندید تا معلمان از خدمات آنها با قیمت پایین تر یا بصورت قسطی بهره ببرند.»
ما مسئول نیستیم
در وزارت آموزش و پرورش هیچکس مسئولیت رسیدگی به موضوع «تامین ابزار هوشمند آموزشی معلمان» را نمی پذیرد. بطور نمونه گودرز کریمی فر، مدیر کل رفاه و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش، درباره اینکه این وزارتخانه چه تسهیلاتی برای تهیه تلفن همراه و لپ تاپ به معلمان داده، به همشهری اظهار داشت: «در این زمینه اداره ما مسئولیتی ندارد و جانشین وزیر در طرح هدایت که بمنظور تامین تجهیزات هوشمند آموزشی در کرونا ایجاد شده، باید توضیح دهد.»
سیدجواد حسینی، جانشین وزیر در طرح هدایت است؛ کسی که بارها با ارائه آمار دانش آموزان محروم از تبلت و موبایل کوشش کرد احساسات جامعه را برانگیزد و کمک های مردمی را به سمت تهیه این ابزار هدایت کند. او هم در این زمینه به همشهری اظهار داشت: «ما تنها مسئول تهیه تبلت برای دانش آموزان بودیم و درباره معلمان مسئولیتی به ما داده نشده است اما ظاهرا صندوق ذخیره فرهنگیان و شرکت صنایع آموزشی در این زمینه تسهیلاتی به معلمان ارایه داده اند که مفید بوده است.»
وقتی از مسئولان شرکت صنایع آموزشی و اعضای هیأت مدیره صندوق ذخیره فرهنگیان این مساله را پیگیری کردیم، آنها ابراز بی اطلاعی کرده و گفتند که از چنین تسهیلاتی غافل هستند. محمدرضا نیک نژاد، فعال صنفی معلمان، در این زمینه اظهار داشت: «اصلا چنین تسهیلاتی نه از طرف شرکت صنایع آموزشی و نه از طرف صندوق ذخیره فرهنگیان به معلمان داده نشده و ما از آن بی خبریم. چنین ادعایی درست نیست و اگر وامی به معلمان داده اند، بگویند کجا و به چه تعداد معلم و چه مقدار؟»
آموزش مجازی همچنان ادامه دارد و آن طور که مسئولان وزارت آموزش و پرورش می گویند مقرر است برای همیشه قسمتی از دروس به این روش ارائه شود. حالا معلمان مانده اند و گوشی و لپ تاپ های فرسوده و قیمت ابزار جدیدی که هر روز در بازار ایران با گران شدن ارز بالا و بالاتر می رود. »
منبع: پروژه آسان
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب