آمار 30 درصدی ترک زودهنگام مدرسه
استاد ممتاز دانشگاه تهران در نامه ای خطاب به رئیس جمهور، ضمن ترسیم وضعیت نظام تعلیم و تربیت، پیشنهاداتی عرضه کرد که همچون آنها میتوان به ادامه تحصیل دبیرستانی ها تنها در یک رشته عمومی در شاخه نظری و کاهش یک سال از دوره دبیرستان و الزامی شدن دوره پیش دبستانی اشاره نمود.
به گزارش پروژه آسان به نقل از ایسنا، غلامعلی افروز در نامه ای به رییس جمهور که رونوشتی از آنرا در اختیار این خبرگزاری قرار داده، نکاتی را در زمینه تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان مطرح کرده است که در ادامه به با اهمیت ترین نکات مطرح شده از طرف وی اشاره می شود:
۷۰ درصد نوجوانان بزهکار، واماندگانِ نظام رسمی تعلیم و تربیت
بیش از ۷۰ درصد از بزهکاران اجتماعی (گروه سنی زیر ۱۸ سال) مقیم کانون های اصلاح و تربیت سازمان زندان ها، واماندگان تحصیلی از نظام رسمی تعلیم و تربیت کشور هستند. خیلی از آنها از دوره راهنمایی سابق و دوره اول متوسطه فعلی، گرفتار افُت یا واماندگی تحصیلی شده اند.
پژوهش های مستند انجام شده در دو دهه گذشته بیان کننده آنست که ریشه اصلی واماندگی تحصیلی و کم اشتهایی ذهنی را باید در عدم تناسب ظرفیت هوشی درصد قابل توجهی از نوجوانان با ضریب دشواری محتوای دروس مدارس جستجو کرد. بدون تردید بزهکاران نوجوان هزینه های فوق العاده ای را بر کشور تحمیل می کنند.
شایسته است؛ کتاب های درسی در بستر ارزش های فرهنگی، بصورت کاربردی، مهارت محور و خلاق پرور تولید و تألیف شوند و یقیناً متناسب با ظرفیت هوشی جمعیت دانش آموزی جامعه با ضریب هوشی متوسط باشد. علاوه بر آن می بایست ترتیبی اتخاذ شود تا ورودی های کلاس اول دبستان با کمترین واماندگی تحصیلی، تا اختتام دبیرستان تحت نظارت و هدایت مستمر معلمان و مشاوران در چرخه نظام تعلیم و تربیت کشور باشند.
رسالت اصلی پیشگیری اولیه از کج روی ها تا لطمه پذیری های کودکان و نوجوانان کشور بر عهده وزیر بصیر و معلمان دلسوز و متعهد حاضر در افزون بر ۷۰۰ هزار کلاس درس در گستره ایران اسلامی است.
افروز در این نامه تاکید کرده است که وجود یک سازمان قوی و پر اقتدار غیردولتی در کنار و حامی وزارت آموزش وپرورش، همچون سازمان اولیاء و مربیان ایران می تواند در پویایی آموزش وپرورش و سلامت و رشد مطلوب دانش آموزان بسیار اثربخش باشد.
تضییع ناخواسته حقوق پسرهای دبستانی
این استاد دانشگاه تهران در ادامه به تضییع ناخواسته حقوق عاطفی و اجتماعی اکثریت دانش آموزان پسر دبستانی در کشور اشاره و خطاب به رییس جمهور نوشته است: بدون تردید حضرت عالی اذعان دارید که دبستان نخستین و حساس ترین نهاد رسمی اجتماعی است. بچه ها خیلی از مقررات انضباطی و آیین تعاملات اجتماعی را مستقیم و غیرمستقیم در دبستان تجربه می کنند. خیلی از نگرش های و بازخوردهای اجتماعی کودکان در دبستان شکل گرفته و یا تکوین می یابد.
در دبستان، این نهاد پر قداست آموزشی، فرهنگی و اجتماعی، پسربچه ها حق دارند که در کلاس های درس با معلمان محبوب و مطلوبی مأنوس شوند که همجنس خودشان باشند. پسربچه های دبستانی حق دارند در محیط دبستان با الگوهای بزرگسالی محشور شوند که شاکله شخصیتی آنان آمیزه ای از عطوفت، رأفت، محبت، مروت، صبوری، منطق و استدلال و اقتدار باشد.
پسربچه های دبستانی حق دارند در کلاس های درس خود همیشه الگوهای مطلوب از مردان محبوب، توانمند، تلاشمدار، مؤمن، مهربان و صبور و مثبت اندیش را داشته تا با ایشان از سویدای دل همدلی و همانندی نمایند و منش استوار داشته باشند. البته دخترخانم های دبستانی و دبیرستانی نیز دوست دارند و حق دارند در کلاس های درس خود الگوهای محبوب، مطلوب، صبور و استواری از جنس خود داشته باشند. تا با همدلی و همانندی با ایشان آینده زیبا و پرنشاطی برای خود ترسیم کنند.
در کشورهای غربی نیز که در غالب مدارس، کلاس های درس مختلط است، رعایت حقوق حقه عاطفی و اجتماعی شاگردان مورد توجه خاص قرار می گیرد. یعنی دانش آموزان (دخترها و پسرها) می بایست در کلاس های درس خود هم حضور معلمان زن توانمند و صبور و مهربان را تجربه کنند و هم با معلمان مرد تلاشمدار، گشاده رو، صبور و با محبت محشور شوند.
کاهش سن تجربه بلوغ جنسی
تجربه بلوغ جنسی در خیلی از دخترها و پسرهای کلاس چهارم تا ششمی
رییس سابق سازمان نظام روان شناسی و مشاوره با اشاره به کاهش شایان توجه شروع تجربه بلوغ جنسی به دلیلهای مختلف نسبت به چند دهه گذشته تاکید کرده است که درصد قابل تأملی از دخترها و پسرها در کلاس های چهارم، پنجم و ششم دبستان بلوغ جنسی را تجربه می کنند. شایسته و بایسته است که با یک نگاه عالمانه و عاقلانه و به دور از باورهای کلیشه ای، در اندیشه به این مهم و تحقق بخشیدن به حقوق حقه روانی و اجتماعی همه کودکان و نوجوانان کشور بطور اعم و کودکان و نوجوانان دبستانی بطور اخص تدابیر و اقدامات مقتضی مبذول شود.
ادامه تحصیل دبیرستانی ها تنها در یک رشته عمومی در شاخه نظری
وی همین طور پیشنهاد کرده است که دانش آموزان دوره متوسطه نظری فقط در یک رشته عمومی، کاربردی، مهارت محور، فرهنگ محور و خلاق پرور تحصیل کنند.
افروز در توضیح علل و مزایای این پیشنهاد گفته است: ادامه وضع موجود، یعنی وجود رشته های ریاضی- فیزیک، تجربی و علوم انسانی (یعنی همان رشته های ریاضی، طبیعی و ادبی سابق) ریشه در دیدگاه های قدیمی حدود ۱۰۰ سال پیش دارد که پایه تحصیلی در ایران ششم ابتدایی بود و در کل کشور فقط حدود ۲۱۳ نفر دیپلمه بود! اما امروزه که پایه تحصیلی در کشور در حدود لیسانس است، دیگر تخصصی باقی ماندن دوره دوم متوسطه هیچ توجیه علمی، منطقی و عقلانی جهان شمول ندارد.
تقریباً در همه کشورهای رشد یافته جهان دانش آموزان دبیرستانی در دوره های نظری عموماً در یک رشته عمومی با ضرایب درسی متنوع تحصیل کرده و فقط یک نوع دیپلم عمومی و اساساً کاربردی دریافت می کنند و در هر رشته ای که مایل باشند و مستعد می توانند در دانشگاه ادامه تحصیل بدهند. بدیهی است دانشگاه های معتبر جهان، دیپلمه های علوم انسانی کشورمان را بدون توجه به رشته تحصیلی دبیرستانی ایشان در دوره دوم متوسطه، دیپلمه دبیرستانی تلقی کرده و در صورت هوشمندی و توانایی لازم آنها برای رشته های پیراپزشکی و پزشکی، مهندسی و کشاورزی و... می پذیرند.
خوشبختانه اخیراً دانشگاه علوم پزشکی تهران با پذیرش بدون آزمون نفرات اول المپیاد علوم انسانی در رشته پزشکی که با موفقیت چشم گیر در این رشته تحصیلی می کنند، بر همین معنا تاکید کردند که ملاک تحصیلی در رشته های دانشگاهی علاقه، انگیزه، هوش و استعداد است و نه صرف رشته تحصیلی آنها در دوره دوم متوسطه آن هم با وضعیت نه چنان مطلوب.
این استاد ممتاز دانشگاه تهران تصریح کرده است که با اصلاح اساسی دوره دوم متوسطه دیگر به کلاس ها و دکان های تجاری و مراکز تست زنی و کنکورگری و تبلیغات آموزش های حافظه محوری که نظام آموزشی کشور به خصوص دوره متوسطه را از درون سست کرده و اقتدار عاطفی و اجتماعی معلمان را تضعیف می کند و در خیلی از موارد خانواده ها را مضطرب و با فشارهای روانی و اقتصادی مواجه می کند نیازی نخواهد بود. چونکه در طراحی سؤالات کنکور سراسری هیچ سؤالی خارج از محتوای کتاب های آموزشگاهی مطرح نمی گردد و مسلماً معلمان دبیرستان ها می توانند به شایستگی محتوای کتاب های درسی را به دانش آموزان بیاموزند.
افروز همین طور با اشاره به ضرورت کاربردی و مهارت محور کردن منابع درسی همه دانش آموزان، خصوصاً دوره متوسطه و با توجه به افزایش ظرفیت هوشی کودکان سنین پیش دبستانی در این نامه نوشته است: مطلوب آنست که دوره دبیرستان یک سال کم شود و یک ساله پیش دبستانی به نظام تعلیم و تربیت رسمی کشور اضافه شود.
ایشان سپس اینطور سفارش کرده است: شایسته آنست که زمینه ای فراهم گردد تا همه کودکان و نوجوانان سنین مدرسه (۶ تا ۱۸ سال) به رغم تفاوت های فردی و مشاهده برخی لطمه ها و محدودیت های زیستی، شناختی، عاطفی و فرهنگی حداقل ۱۲ سال، مستقیم و غیرمستقیم تحت پوشش آموزشی، هدایتی، نظارتی و حمایتی وزارت آموزش وپرورش قرار داشته باشند.
بعنوان مثال حتی اگر دانش آموز دختری در یکی از مناطق شهری یا روستایی ایران در سن ۱۵ سالگی بعد از اتمام دوره اول متوسطه در کارگاه گلیم بافی مشغول شود، در خانه خود به خانه داری مشغول شود و یا ازدواج کند، می بایست حداقل تا ۱۸ سالگی تحت نظارت و راهنمایی مشاوران حاذق، مجرب و متعهد نظام رسمی تعلیم و تربیت کشور قرار داشته باشد.
ترک سریع مدرسه در ۳۰ درصد از جمعیت کودکان و نوجوانان
ایشان سپس نوشته است: متأسفانه هم اکنون حدود ۳۰ درصد از جمعیت کودکان و نوجوانان سنین مدرسه پیش از ۱۸ سالگی به دلیلهای مختلف، عمدتا به سبب بی اشتهایی تحصیلی مدرسه را سریع ترک می کنند، و چون عنوان این گروه از واماندگان تحصیلی دیگر «دانش آموز» نیست تحت پوشش، نظارت و هدایت وزارت آموزش وپرورش نیستند و البته این گروه یعنی خارج شوندگان از چرخه کامل ۱۲ ساله نظام تعلیم و تربیت کشور بطور فراوانی بیش از همسالان شاغل خود در مدارس در معرض لطمه های روانی و اجتماعی قرار می گیرند.
هشدار نسبت به پدیده دیپلم ردی ها
این استاد دانشگاه تهران، «پدیده دیپلم ردی» را نیز خصوصاً در بین آقاپسرها فوق العاده رایج دانسته و تصریح کرده است: هم اکنون ده ها هزار نفر از جوانان پیش از اختتام تحصیلات دبیرستانی عمدتا به خاطر بی اشتهایی روانی و تحصیلی مدرسه را سریع با عنوان نسبتاً جدید امّا معروف یعنی «مدرک دیپلم ردی» ترک کرده و ترک می کنند.
خیلی از دیپلم ردی ها، به ویژه آن هایی که از نظر خدمت نظام وظیفه بلاتکلیف باقی می مانند، اشتغال چندان مفیدی ندارند. این گروه، یعنی دیپلم ردی ها نمی توانند وارد دانشگاه شوند، اگر اختتام خدمت وظیفه یا معافیت از خدمت نداشته باشند موفق به گرفتن گواهی نامه رانندگی و یا دریافت گذرنامه نیز نمی شوند، دیپلم ردی ها عموماً جایگاه حمایت آمیزی در خانواده ندارند، از آنجا که اغلب احساساتی از ابهام و نگرانی و بلاتکلیفی بر شخصیت ایشان حاکم است از احساس خود ارزشمندی و مطلوب اندیشی اندکی برخوردار بوده و متأسفانه درصد قابل توجهی از این گروه، یعنی دیپلم ردی های بلاتکلیف گرفتار ناامنی های روانی و بعضاً لطمه های اجتماعی می گردند. بدون تردید این گروه نیازمند خدمات ویژه مشاوره ای، هدایتی و حمایتی هستند.
وی همین طور پیشنهاد کرده: شایسته است با اندیشه حکیمانه و سرمایه گذاری بلندمدت فرهنگی تدابیری اتخاذ شود که بالاترین الگوهای بزرگسال، جامعه یعنی هوشمندان خلاقی که شخصیت ایشان آمیزه ای است از عطوفت و محبت، منطق و استواری با بالاترین تحصیلات تخصصی و دانش روان شناسی آموزشگاهی در بیش از ۷۰۰ هزار کلاس درس مدارس در گستره ایران اسلامی به ویژه در دبستان ها که از بیشترین اهمیت برخوردار می باشند در کسوت معلمی حضور داشته باشند.
بدیهی است سزاوار آن خواهد بود که حقوق ایشان، یعنی معلمان هوشمند و فرهیخته و برگزیده بیش از میانگین دریافتی های صاحبان دیگر مشاغل و مناسب کشور باشد.
چند پیشنهاد برای ارتقای وضعیت دانشگاه ها
وی در بخش دیگری از نامه اش به رییس جمهور دولت سیزدهم، به وضعیت دانشگاهها در کشور اشاره کرده و اینطور نوشته است: دانشگاه ها در بیشتر کشورهای پیشرفته جهان عمدتا با سه اولویت خاص در جهت تحقّق رسالت های آموزشی و پژوهشی خود تلاش می کنند:
الف) دانش افزایی عمومی و کاربردی با اندیشه دانش افزایی اقشار مختلف مردم
ب) تربیت نیروهای تخصصی و حرفه ای موردنیاز جامعه مثل معلم، پزشک، مهندس، روان شناس و مشاور و حسابدار
ج) تربیت پژوهشگران خلّاق و نوآوری که بتوانند سر حلقه زنجیره علوم و فناوری نوین را در دست بگیرند و حلقه نوینی بر آن بیفزایند
شایسته آنست برخی از دانشگاه های برتر کشور با امتیازات ویژه و آزمون اختصاصی کتبی و مصاحبه هدفمند علمی و حرفه ای امکان پذیرش دانشجویان تیزهوش و خلاق را از نقاط مختلف کشور داشته باشند و با جلب همکاری تمام وقت اساتید متخصص، مجرب، پویا و خلاق، رسالت اصلی آنها پرورش پژوهشگران خلاق و پژوهشگران نوآور باشد. بدیهی است این دانشگاه ها به مثابه مراجع علمی به ازای هر سه تا پنج دانشجوی تمام وقت دوره های دکتری از یک نفر عضو هیئت علمی برجسته برخوردار خواهند بود.
مدیران گروههای آموزشی نقش کاملاً کلیدی در رشد علمی و ارتقای فرهنگی دانشگاه ها دارند. شایسته آنست که مدیران گروههای آموزشی از میان اساتید متخصص، متدین، مجرب، هوشمند خلاق و محبوب با صبغه فرهنگی به شکلی انتخاب شوند که بتوانند هم زمان با رهبری آموزشی، مستقیم و غیرمستقیم، مدیریت رفتار فرهنگی دانشجویان خودرا نیز عهده دار شوند.
به سخن دیگر بهتر آنست که عنوان مدیران گروههای آموزشی" بعنوان مدیران گروههای آموزشی و فرهنگی" با وظایف و رسالت های خطیر آموزشی و فرهنگی تغییر یابد. بدون تردید ارزش های فرهنگی با مؤلفه های آموزشی و اندیشه های والای اساتید متخصص و مؤمن و متعهد در کلاس های درس بهتر، زیباتر و مؤثرتر انتقال می یابد.
بالطبع با توجه به این مهم، شایسته آن خواهد بود که عنوان معاونان آموزشی وزارت علوم تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه ها نیز به "معاون آموزشی و فرهنگی" با مسئولیت های خطیر آموزشی و فرهنگی تغییر یابد.
شایسته آنست در هر دانشگاهی اساتید مجرب و توانمند مشهور و محبوب تدریس تعدادی از دروس دانشجویان جدیدالورود را در همان نیمسال اول عهده دار شوند. این مهم می تواند اثربخشی فوق العاده ای در تقویت نگرش های مثبت، افزایش انگیزه های تلاش، نشاط و بهداشت روانی دانشجویان جدیدالورود داشته باشد.
در همین ارتباط، بسیار مطلوب خواهد بود تدریس دروس عمومی دانشجویان رشته های مختلف دانشگاه ها توسط اساتید فرهیخته و توانمند، متعهد، مجرب و خوش سابقه، محبوب و مطلوب خودشان در دانشکده ها و گروههای آموزشی انجام پذیرد. در حقیقت این مهم، یکی از اساسی ترین گام های پروسه حاکمیت ارزش های اسلامی در دانشگاه ها است.
تأسیس مراکز خدمات روانشناسی و مشاوره ازدواج و خانواده با حضور روان شناسان و مشاوران حاذق و توانمند و مجرب و مورد وثوق و همکاری اساتید پر سابقه و خلاق و محبوب در دانشگاه ها و دانشکده ها می تواند فوق العاده مؤثر و مفید باشد.
حضور داوطلبانه و غیررسمی اساتید موفق و محبوب در خوابگاه های دانشجویان و گفتگوی صمیمانه با ایشان همیشه اثربخشی فرهنگی و آموزشی به سزایی به همراه داشته خواهد داشت. چنانچه زمینه محقق شدن این مهم توسط مدیریت آموزشی و فرهنگی دانشگاه ها به شکلی طراحی شود که تعدادی از اساتید محبوب و توانای دانشگاه ها، حداقل ماهی یک دفعه ملاقات صمیمانه با دانشجویان غیربومی در مجتمع های خوابگاهی داشته باشند فوق العاده باارزش خواهد بود. در حقیقت خوابگاه های دانشجویی خود یک دانشگاه سایه و پراهمیت است.
شایسته آنست مدیریت کلان فرهنگی و هنری کشور به شکلی باشد که مجموعه برنامه های فرهنگی و هنری همانند حلقه های زنجیر، متناسب و مرتبط، جهت دار و هدفمند زنجیره بزرگ و منشور فرهنگی کشور را با حاکمیت ارزش های خانواده، تقویت احساس خود ارزشمندی، هویت ملی و مدیریت رفتار فرهنگی قشرهای مختلف مردم را فراهم آورد.
بدون تردید در این مهم یعنی در مدیریت کلان فرهنگی شایسته آنست که بطور غیرمستقیم از همه نهادها، فرصت ها، مؤلفه ها و فرآورده های اجتماعی، اقتصادی و صنعتی و خدماتی کشور با توجه به اصول و روش های مؤثر روانشناسی اجتماعی استفاده گردد، ایجاد و تقویت نگرش های مثبت اجتماعی نسبت به ارزش های اخلاقی و فرهنگی و استواری کانون خانواده فوق العاده مهم و اساسی است.
در عرصه هنر، تولید فیلم ها و مجموعه های سینمایی و تلویزیونی با هدف ترسیم زیبای وضعیت های مطلوب در جامعه اسلامی خصوصاً در زمینه هایی همچون خانواده مطلوب، مدرسه زیبا و پرنشاط، محله و همسایه های پرمحبت و صبور، بازار پاک و پُر از صدق و صفا، اداره خدمت بی منت و بی توقع، و به تصویر کشیدن زیباترین، گیراترین و پرجاذبه ترین رابطه ها در گستره ارتباطات انسانی، رابطه زن ها و شوهرها، والدین و فرزندان، معلمان و شاگردان، طبیبان و مراجعان، همسایگان و خویشان، مدیران و کارکنان و... می تواند در تقویت فرهنگ والای جامعه ایران اسلامی فوق العاده مؤثر واقع گردد. چونکه همه انسان ها فطرتاً نیازمند مشاهده و تجربه وضعیت های مطلوب و دل نواز هستند.
برنامه جامع «مشاور خانواده» طراحی و اجرا شود
در کنار اجرای بایسته و مدبرانه نظام پزشک خانواده، طراحی و اجرای مطلوب برنامه جامع و فراگیر روان شناس/مشاور خانواده، به شکلی که بطور متوسط هر ۵۰۰ خانواده بتوانند به نحوه مطلوبی از خدمات حرفه ای یک روان شناس حاذق، مجرب، مؤمن و متعهد و مورد وثوق بهره مند گردند، می تواند در ارتقای بهداشت و سلامت روانی خانواده ها و بالطبع جامعه فوق العاده مؤثر واقع گردیده و از خیلی از لطمه های زیستی و اختلالات روانی اجتماعی پیشگیری کند.
بدیهی است، طراحی مطلوب و حسن اجرای برنامه مشاور حقوقی خانواده نیز (برای هر ۵۰۰ خانواده یک مشاور حقوقی) می تواند بسیارموثر واقع شود.
پیشنهاد تاسیس وزارت خانواده
افروز در ادامه این نوشتار، به نقش و جایگاه بی بدیل خانواده اشاره کرده و گفته است: کودک و نوجوان و جوان، میان سال و سالمند، زن و مرد، کوچک و بزرگ همه و همه را باید در خانواده دید. همه دیگر نهادها و سازمان های جامعه را برای پایداری و تحکیم نظام خانواده تلقی نمود. در حقیقت مضمون اصل دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز با توجه به این مهم بر خانواده محور بودن همه برنامه های دولت تاکید می کند: " از آنجائیکه خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی است، همه قوانین و مقررات و برنامه ریزی های و مربوط باید در جهت آسان کرد تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن استواری روابط خانواده بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد. "
پس شایسته است محور همه هدف ها، جهت ها و برنامه های کلی دولت بر پاسداری از حریم پر قداست کانون خانواده استوار باشد. یعنی آموزش وپرورش خانواده محور، بهداشت خانواده محور، رادیو و تلویزیون خانواده، تجارت خانواده محور، صنعت خانواده محور، فرهنگ خانواده، محور، پلیس خانواده محور، امنیت خانواده محور و...
به همین دلیل شایسته و بایسته است که یک وزارتخانه قوی و مقتدر بنام وزارت خانواده باهدف و اندیشه پاسداری از قداست و استواری خانواده ایجاد شود. این وزارت پر اقتدار خانواده می تواند با تجمیع بعضی سازمان های و بخش های وزارتخانه ها نظیر، سازمان بهزیستی، معاونت جوانان وزارت ورزش، معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، و قسمتی از وزارت کار و تعاون و رفاه اجتماعی تأسیس شود.
بدون تردید وزارت خانواده می تواند با فراهم کردن زمینه های فرهنگی، اجتماعی و حمایتی ازدواج به هنگام جوانان با رویکرد انتخاب دقیق و عروسی آسان، طراحی و برنامه ریزی دوره های آموزشی دانش افزایی زوج های جوان با هدف افزایش رضامندی زناشویی و پیش گیری از همسرگریزی، جدایی و طلاق، طراحی و مدیریت و هماهنگی خدمات تخصصی مشاوره ازدواج و خانواده، طراحی و تدوین برنامه های حمایتی و نظارتی ویژه خانواده های لطمه دیده و حمایت طلب با بهره گیری از صاحب نظران متخصص و مجرب و بهره مندی از امکانات همه وزارتخانه ها و سازمان ها خصوصاً تشکیلات دفتر امور زنان وابسته به ریاست جمهوری و نظایر آن نقش فوق العاده کلیدی در ارتقای فرهنگ کشور داشته باشد.
این استاد ممتاز دانشگاه تهران در خاتمه این یادداشت دلسوزانه تاکید کرده است که با توجه به اهمیت بهره مندی مدبرانه از صاحبان اندیشه، هوشمندان توانا، پژوهشگران حاذق و اساتید و نظریه پردازان خلاق در حُسن مدیریت امور کشور ایجاد شوراهای راهبردی هم اندیشی را در بخش های مختلف دولت امری فوق العاده مهم و ضروری به نظرمی رسد.
شوراهای هم اندیشی صاحب نظران بصیر و مجرب و خلاق با وزرا و معاونان ایشان در بخش های مختلف دولت با مدیریت یکی از اساتید صاحب نظر و مدبّر، مجرب و توانا می تواند در برنامه ریزی های عالمانه و مدبرانه برای تحقق مطلوب اهداف و رسالت های خطیر وزارتخانه ها و سازمان های ذی ربط و راندمان بایسته از همه امکانات و دستاوردها و فرآورده های مورد انتظار فوق العاده مؤثر واقع شود.
فی المثل، شورای هم اندیشی بخش"آموزش و فرهنگ"می تواند با حضور پنج نفر از صاحب نظران و اساتید برجسته و توانمند و عضویت وزرای آموزش وپرورش، علوم تحقیقات و فناوری، بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و فرهنگ ارشاد اسلامی به ریاست یکی از صاحب نظران مجرب و بصیر در اتاق های هم اندیشی ریاست جمهوری جلسات هفتگی خودرا شروع کند.
به همین صورت سایر بخش های متفاوت دولت نیز همچون بخش خدمات عمومی و اجتماعی، بخش تجارت و صنعت و بخش سیاست و امنیت می تواند با بهره مندی از پشتوانه علمی و فکری اعضای بصیر و فهیم شورای هم اندیشی فوق العاده پویا و پرثمر شود.
منبع: پروژه آسان
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب