پروژه آسان گزارش می دهد؛
مرور سه دهه ارتباطات پهن باند ثابت در ایران
پروژه آسان: توسعه اینترنت در ایران که حدود 30 سال قبل شروع شد تا حالا راه طولانی را طی کرده است تا کاربران فضای مجازی بتوانند به سرعت هایی با میانگین جهانی برسند.
به گزارش خبرنگار گروه علم و آموزش ایرنا، توسعه اینترنت در ایران از حدود ۳۰ سال قبل شروع شد. آن زمان ظرفیت اتصال کل کشور به اینترنت حدود ۹ کیلوبیت بر ثانیه بود و پروتکل کنترل انتقال (TCP) و آدرس (IP) آن اواخر سال ۷۲ بعنوان زیر شبکه دانشگاه وین افتتاح شد.
یک سال بعد از آن دامنه دات آی آر (IR.) به ثبت رسید و موسسه «ندا رایانه» بعنوان نخستین سرویس دهنده اینترنت Dial-up (سرویس ارتباط اینترنتی با بهره گیری از مودم) در کشور شروع به کار کرد. نخستین دامنه اینترنتی ایران به نام neda.net به ثبت رسیده است.
سال ۷۴ شرکت خدمات دیتا، زیرنظر شرکت دولتی مخابرات ایران تاسیس شد و مسئولیت توسعه خدمات دیتا در کشور بطور کامل و انحصاری در اختیار این شرکت دولتی که زیر مجموعه پست و تلگراف وقت بود، قرار گرفت.
۲ سال بعد از ایجاد این دسترسی انحصاری، مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات، برای توسعه پهنای باند اینترنت، بوسیله لینک جدید ۱۲۸ کیلوبیتی به ماهواره Archway در شهر میلان ایتالیا وصل شد. چند ماه بعد، ظرفیت این اتصال به نقطه اشباع رسید.
در گزارشی که سازمان تنظیم مقررات آنرا منتشر نموده است، روند توسعه اینترنت پهن باند ثابت از سال ۷۴ تا ۸۲ روند معمول خودرا طی کرده است. در این بازه زمانی حدودا ۱۰ ساله، ۱۱ شرکت موفق به دریافت پروانه فعالیت شدند تا بواسطه آن به بازار ارائه اینترنت عمومی وارد شوند.
بیش از ۲۰ سال از ورود ADSL گذشت
به گزارش خبرنگار گروه علم و آموزش ایرنا، توسعه اینترنت در ایران از حدود ۳۰ سال قبل شروع شد. آن زمان ظرفیت اتصال کل کشور به اینترنت حدود ۹ کیلوبیت بر ثانیه بود و پروتکل کنترل انتقال (TCP) و آدرس (IP) آن اواخر سال ۷۲ بعنوان زیر شبکه دانشگاه وین افتتاح شد.
یک سال بعد از شروع فعالیت این ۱۱ شرکت، برای نخستین بار اینترنت پرسرعت ADSL به شهروندان ارائه شد و همزمان وزیر وقت ارتباطات و فناوری اطلاعات، از واگذاری ۸۵ هزار پورت اینترنت پرسرعت در شهر تهران آگاهی داد.
سال ۱۳۸۷ فناوری WIMAX (فناوری بی سیم برای اتصال به اینترنت) به ایران رسید. در این سال مجوز WIMAX به چهار شرکت در ایران داده شد اما این مجوز، یک تبصره مهم داشت که بواسطه آن دارندگان پروانه تنها می توانستند، وایمکس ثابت عرضه کنند. بنا بر این امکان دریافت اینترنت درحال حرکت منتفی و موکول به شروع به کار اپراتور سوم تلفن همراه در کشور شد.
در نتیجه بااینکه اپراتورهای وایمکس حدود یک سال پس از دریافت پروانه، ارائه خدمات خودرا شروع کردند اما نتوانستند تحول بزرگی در بازار ایجاد کنند و همچنان شرکت های PAP (ارایه خدمات عمومی انتقال داده ها و ایجاد پورت پرسرعت) با وجود همه محدودیت ها و مشکلات، بازیگران اصلی اینترنت در ایران هستند.
سال ۸۸ شرکت مخابرات ایران به بخش خصوصی واگذار شد و توانست مجوز عرضه ADSL را دریافت کند. این مساله مشکلات شرکت های PAP را افزایش داد. زیرساختی ملی که تا کنون با دشواری در اختیار شرکت های PAP قرار می گرفت، حالا در اختیار یک رقیب بود. با این وجود ورود مخابرات به حوزه اینترنت پرسرعت، توانست ضریب نفوذ آنرا به شکل چشم گیری در کشور افزایش دهد.
سال ۱۳۸۹ محدودیت های پهنای باند ۱۲۸ کیلوبایت بر ثانیه برای کاربران خانگی کنسل شد و این مساله تقاضا برای ADSL را به شدت افزایش داد. کاربران هر کدام به دنبال این بودند تا بتوانند با سرعت بیشتری به دنیای مجازی متصل شوند.
سال ۹۳ با آخر دوره پروانه شرکت های PAP و با هدف ساماندهی فعالان این بخش، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اعلام نمود که از این پس تنها ۲ پروانه به فعالان این بخش در قالب شبکه ارتباطات ثابت (FCP) و ارائه خدمات ارتباطی ثابت (SERVCO) ارائه می کند.
مصوبه بیت استریم برای بالا بردن کیفیت اینترنت ثابت
سه سال بعد از اعلام سازمان تنظیم مقررات، مصوبه بیت استریم (ارایه سرویس اینترنت روی خط فیبرنوری توسط شرکتی غیر از مخابرات) به تصویب رسید.
بر اساس این مصوبه قرار شد، زیرساخت فیبرنوری دربخش دسترسی شرکت مخابرات ایران با شرکت های دارنده پروانه FCP و SERVCO به اشتراک گذاشته شود و با رفع انحصار مخابرات در این بخش، کیفیت خدمات افزایش بیابد و امکان انتخاب برای مشترکان برقرار شود. این مصوبه البته در عمل با چالش هایی همراه شد.
در سال ۱۴۰۰، کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، اصول حاکم بر صدور پروانه ای را به تصویب رساند تا برای نخستین بار در ایران، امکان ارائه خدمات یکپارچه از طرف اپراتورها را میسر کند. بر طبق این مصوبه، دارندگان پروانه CNSP (پروانه همگرانی شبکه و خدمات ارتباطی) می توانند تمامی خدمات ارتباطی ثابت و همراه که در کشور مجاز هستند را به مشترکان خود ارائه دهند.
تمرکز بر صدور پروانه جدید CNSP (پروانه همگرانی شبکه و خدمات ارتباطی) از دیگر مطالبی است که با هدف انحصارزدایی شرکت مخابرات بر شبکه ارتباطی کشور و بهبود شرایط موجود اجرائی شده است.
تمام اقداماتی که حالا در دست اجراست یا برای سال های آتی برنامه ریزی شده، برای رسیدن به این هدف است تا کاربران بتوانند سرعت های چند ۱۰۰ مگابیتی را تجربه کنند. یکی از گام های بزرگ وزارت ارتباطات برای دستیابی به این هدف، راه اندازی و واگذاری ۲۰ میلیون پورت فیبرنوری و تسهیل کردن دسترسی به تجهیزات جهت استفاده از این فنآوری است.
منبع: پروژه آسان
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب