كارنامه سال اول دولت مردمی _ ۹۲
دولت سیزدهم و طرح هایی که ارتباط واقعی صنعت و دانشگاه را رقم زد
پروژه آسان: هرچند در طول سالهای گذشته اهتمام شد که در قالب انواع و اقسام طرح ها، ارتباط موثری بین صنعت و دانشگاه شکل گیرد اما این مهم به دلیلهای مختلف به سرانجام نرسید و جوهر این طرح ها که گاهی نمادین نیز بودند، روی کاغذ خشک شد؛ موضوعی که در دولت فعلی آب و رنگ دیگری یافته و به تحقق نزدیکتر شده است.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، یکی از اشکالات اصلی صنایع مختلف کشورمان در حال حاضر پایین بودن میزان بهره وری است و این درحالی است که حدود ۴۰ درصد از بیکاران کشورمان را دانش آموختگان دانشگاهی که بخشی از آنها هم نخبگان هستند، می سازند و به طورحتم با کارآفرینی و اشتغال دانش بنیان میتوان هم مشکل بهره وری در بخش صنعت و هم بیکاری را سر و سامان داد.
در دنیای امروز رابطه مستقیمی بین بهره مندی هرچه بیشتر از نخبگان برای تولید تکنولوژی و پیشرفت در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشورها برقرار است. به صورتی که میتوان گفت دانش آموختگان دانشگاه ها عامل اساسی برای ایجاد ثروت، دانایی و توانایی کشورها بوده و ابزاری قدرتمند در توسعه اقتصادی کشورها به شمار می روند.
در کشور ما خیلی از بخش های صنعتی در طول دهه های گذشته به صورت سنتی اداره شده و فناوری مورد نیاز خویش را هم از کشورهای خارجی وارد کرده است و قوانین موجود هم به این وابستگی فناورانه به خارج از کشور بیشتر دامن زده است.
گزارش های پیمایش نوآوری در کشور که در سال ۱۳۹۵ توسط معاونت علمی ریاست جمهوری تهیه شده، مبین آن است که شرکت ها تنها ۵ درصد احتیاج به فناوری خویش را با تحقیق و توسعه درون شرکتی، ۸ درصد با تحقیق و توسعه مشارکتی و ۱۵ درصد را با خرید دانش فنی از بنگاه ها و سازمان ها تأمین می کنند و متأسفانه ۷۲ درصد نیاز خویش را با خرید ماشین آلات و ابزارها از بنگاه ها و شرکتهای خارجی برطرف کرده اند.
لذا عرضه و تقاضای فناوری در کشور با وجود انواع و اقسام فعالیتهای انجام شده توسط معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری هنوز هم گرفتار مشکل است و در عمل هم نیاز فناورانه ای در صنعت شکل نمی گیرد که بر مبنای آن دانشگاه فناوری مورد نیاز را تولید نماید.
بر همین اساس در این میان نقش دولت بعنوان ضلع سوم مثلث (دولت، دانشگاه، صنعت) در طراحی سیاست ها و ابزارهایی که هر دو بخش صنعت و دانشگاه را به یکدیگر نزدیک کند، بسیار مهم و اساسی به حساب می آید.
هرچند چندین بار در طول سالهای گذشته تلاش شده است که در چارچوب انواع و اقسام طرح های مختلف ارتباط موثری بین صنعت و دانشگاه شکل گیرد اما این مهم به علل گوناگونی همچون چشم به بازارهای خارجی برای تأمین نیازمندی های کشور در بخش های مختلف به سرانجام نرسید و جوهر این طرح ها که بیشتر نمادین بوده است هم بر روی کاغذ خشک شد.
دلایل مختلفی برای عدم شکل گیری ارتباط موثر بین بخش صنعت و دانشگاه در پژوهش های علمی عنوان شده است که مهم ترین آنها تفاوت فرهنگی دانشگاه و صنعت، عدم انگیزه در دانشگاه برای ارتباط با صنعت و نبود انگیزه در صنعت برای ارتباط با دانشگاه، انعطاف ناپذیری ساختارها و فرایندها، ناتوانی در شبکه سازی و همینطور عدم آگاهی از چگونگی برقراری ارتباط با صنعت و نبود اطلاعات و تجربه کافی در این حوزه بوده است.
به هرحال افزایش بهره وری در حوزه های متعدد همچون دو بخش مهم صنعت و کشاورزی یک لزوم جدی جهت پیشرفت کشور بشمار می رود و این مهم هم در سایه استفاده از علم و دانش روز و حضور متخصصان در مراکز تحقیق و توسعه صنایع و کشاورزی کشور محقق خواهد گردید.
اما ازآنجا که اقتصاد دانش بنیان مبتنی بر پویایی هرچه بیشتر به منظور تولید ثروت و رفاه در جامعه است و دانشگاه ها و مراکز علمی هم باید کاربردی باشند و دانش آنها باید قابل لمس، محسوس و گره گشای مشکلات جامعه باشد وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در دولت سیزدهم با پیگیری دکتر محمدعلی زلفی گل وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و حمایت مجلس شورای اسلامی در اقدامی خلاقانه اقدام به ایجاد «معاونت فناوری و نوآوری» کرد.
زلفی گل یکی از علل اصلی ایجاد معاونت فناوری و نوآوری در این وزارت خانه مهم را حجم بالای فعالیتهای معاونت پژوهشی و فناوری عنوان کرده و اعتقاد دارد عمده این فعالیت ها طی سالهای اخیر به امور پژوهشی اختصاص یافته و متاسفانه امور فناوری بگونه ای مغفول مانده و این کاستی الان بیداد می کند. بخصوص با عنایت به خواست مردم و نخبگان با توجه به تولیدات علمی و کسب عناوین علمی معتبر در دنیا و عدم مشاهده تولیدات علمی در صنعت و جامعه، این احساس نیاز بیشتر از پیش بروز پیدا کرده که وزارت علوم باید نقشی پیش رو و تعیین کننده در حل مشکلات صنعت و جامعه و زمینه سازی تولید ثروت از دانش ایفا کند.
بر همین اساس و به منظور تقویت ارتباط و همکاری هرچه بیشتر مراکز علمی و دانشگاهی با بخش صنعت کشور، برای اولین بار در تاریخ وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، «معاونت فناوری و نوآوری» به صورت رسمی بوجود آمد و علی خیرالدین بعنوان «معاون فناوری و نوآوری» این وزارت خانه انتخاب شد. معاونتی که راه اندازی آن در برنامه چهارم و پنجم توسعه کشور هم در دستورکار بوده و بر آن تاکید گردیده است.
تلاش همه جانبه جهت تبیین معضل بیکاری بعنوان مساله اول کشورو بسترسازی برای ارتقاء شاخص های اشتغال زایی دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی با پشتیبانی از فعالیتهای شرکتهای نوآفرین (استارت آپ ها) و شرکتهای کوچک و متوسط، تسهیل تبدیل علم به فناوری و ثروت از راه تقویت زیست بوم فناوری و نوآوری و ایجاد شرکتهای زایشی با محوریت اعضای هیات علمی و فارغ التحصیلان دانشگاهی پشتیبانی از توسعه عدالت محور و استقرار زیست بوم نوآوری شامل پارکهای علم و فناوری، نواحی و پهنه های نوآوری، مراکز رشد واحدهای فناوری و مراکز نوآوری در سرتاسر کشور با هدف ایجاد اشتغال و تولید ثروت مولد، تقویت همکاریهای استراتژیک و افزایش سهم بخش خصوصی در سرمایه گذاری زیرساختی و فناورانه در زیست بوم نوآوری و البته حمایت مادی و معنوی از طرح های مختلف این شرکت ها همچون مهم ترین اهداف این معاونت جدید در وزارت علوم دولت سیزدهم بود.
به دنبال تاسیس این معاونت مهم در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در اولین اقدام هم به دانشگاه های کشور مأموریت داده شد تا در مسائل اجتماعی و دغدغه های هر استان یک اتاق فکر با حضور نخبگان و فرهیختگان دانشگاهی و مسؤلان استان بوجود آمده و حداقل یکی از اشکالات مهم استان و منطقه را به صورت علمی و ریشه ای بررسی و رفع کنند و پژوهش های علمی در قفسه کتابخانه ها خاک نخورد.
اما از طرفی و درحالی که در طول سالهای گذشته یکی از اشکالات اساسی کشورعدم بهره گیری صحیح از ظرفیت عظیم جامعه دانش آموختگان کشور در بخش های مختلف بویژه صنعت بود، دولت سیزدهم بعد از ارزیابی و اقدامات کارشناسی انجام شده عزم خویش را جزم کرده است که از این توانایی بسیار مهم کشور در بخش تحقیق و توسعه صنعت و حتی کشاورزی استفاده نماید.
امضای توافق نامه «تقویت تحقیق و توسعه در صنعت و جامعه با استفاده از دانش آموختگان دکتری برگزیده» و لزوم بهبود شرایط بنگاه های اقتصادی کشور یکی از این طرح ها است که با امضاء یک تفاهم نامه بین وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و بنیاد ملی نخبگان مورد توجه جدی قرار گرفته است.
بر اساس این موافقت نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و بنیاد ملی نخبگان با حمایت مالی، از جذب و بکارگیری دانش آموختگان دکتری برگزیده، در بخش های تحقیق و توسعه صنایع، بنگاه های اقتصادی، دستگاه ها و سازمان های دولتی و خصوصی اقتصادی کشور حمایت می کنند.
این محققان در صورت داشتن شرایط مورد نظر علاوه بر استخدام یکساله در واحد صنعتی، بعنوان پژوهشگر پسادکتری هم شناخته شده و گواهی های مربوطه را از دانشگاه های ناظر و همکار دریافت خواهند کرد. دانش آموختگان مقطع دکتری برگزیده که بیشتر از دو سال از زمان دانشآموختگی آنان نگذشته است و میتوانند به صورت تمام وقت در نهاد میزبان همکاری کنند، مشمول این طرح محسوب می شوند.
همچنین طرح شامل کلیه رشته های دانشگاهی است و تعداد پذیرش در حوزه ها و شاخه های تخصصی با عنایت به نیاز و اولویت های ملی و یا نهاد میزبان، مشخص خواهد شد.
پیشنهاد فعالیتهای یکساله تحقیق و توسعه داوطلبان باید به تایید نهاد مذکور و دانشگاه همکار برسد و امکان تمدید طرح برای دوره یک ساله دوم بر مبنای ارزیابی گزارش عملکرد وجود دارد.
نحوه همکاری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و همینطور بنیاد ملی نخبگان بشکلی است که نهادهای میزبان باید درخواستهای خویش را به صورت سالانه و بر مبنای فرمت مورد نظر به کمیته مشترک (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و بنیاد ملی نخبگان) اعلام کنند.
نهاد میزبان هم موظف است با دانشگاه محل تحصیل دانش آموخته برای حضور یک استاد ناظر طرح موافقت کرده و همینطور حداقل ۵۰ درصد حقوق پذیرفته شدگان (حقوق استادیار پایه یک دانشگاه تهران) باید توسط نهاد میزبان تامین گردد و از طرفی، عقد قرارداد و امور حقوقی و پرسنلی مربوطه هم برعهده این نهاد است.
منبع: ezproject.ir
این مطلب پروژه آسان را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب