با مصرف این ویتامین از نابینایی پیشگیری کنید
به گزارش پروژه آسان، خراسان رضوی نتایج پژوهش جدید نشان داد که نوعی مکمل ویتامینی طراحی شده برای بهبود متابولیسم چشم، امکان دارد به کاهش صدمه به عصب بینایی در افراد دچار آب سیاه یا گلوکوم کمک نماید.
گلوکوم، بیماری است که به تدریج به عصب بینایی صدمه می رساند و اغلب به علت فشار بالای چشم ایجاد می شود. با گذشت زمان، این صدمه می تواند منجر به از دست دادن بینایی و در موارد شدید، نابینایی شود. درمان های فعلی مانند قطره های چشم، لیزر درمانی یا جراحی با هدف کاهش فشار چشم انجام می شوند، اما اثربخشی آنها در میان بیماران بسیار متفاوت می باشد.
سال هاست که محققان گمان می کنند، ماده ای به نام «هموسیستئین» امکان دارد در گلوکوم نقش داشته باشد. «هموسیستئین»، ترکیب طبیعی در بدن است که در متابولیسم نقش دارد و سطوح بالای آن با بیماری های مختلفی ازجمله بیماری قلبی و سکته مغزی مرتبط می باشد. جهت بررسی ارتباط آن با گلوکوم، تعدادی از محققان موسسه «کارولینسکا» سوئد، مجموعه ای از آزمایش ها روی حیوانات و انسان ها انجام دادند.
در این پژوهش، محققان سطح «هموسیستئین» را در موش های دچار گلوکوم بالا بردند تا اثرات آنرا مشاهده کنند. نتایج نشان داد که افزایش سطح «هموسیستئین»، بیماری را بدتر نمی کند و هیچ ارتباطی بین سطح بالای «هموسیستئین» و پیشرفت سریع تر بیماری در افراد دچار گلوکوم پیدا نکردند. علاوه بر این، افراد با سطح بالای «هموسیستئین» بر اساس ژنتیکی، احتمال بیشتری برای مبتلا شدن به بیماری گلوکوم نداشتند. این یافته ها نشان داده است که «هموسیستئین» امکان دارد علت گلوکوم نباشد، بلکه عارضه جانبی از بیماری باشد و به نظر می آید، بعنوان ناظر به جای محرک این بیماری عمل می کند.
محققان سپس به بررسی اختلالات متابولیکی در بیماران دچار گلوکوم پرداختند و چندین ناهنجاری در نحوه پردازش برخی ویتامین ها توسط شبکیه (لایه حساس به نور در پشت چشم) یافتند. آنان دریافتند که توانایی شبکیه در استفاده از برخی ویتامین ها کاسته شده و این کند شدن متابولیسم امکان دارد در پیشرفت گلوکوم نقش داشته باشد.
جیمز تریبل، پژوهشگر ارشد این پژوهش و استادیار موسسه «کارولینسکا» اظهار نمود: این کشف به این ایده اشاره دارد که تقویت متابولیسم شبکیه با ویتامین های خاص امکان دارد به حفاظت از آن کمک نماید. نتیجه گیری ما اینست که «هموسیستئین» در روند بیماری یک ناظر و نه یک بازیگر است. تغییر سطح «هموسیستئین» امکان دارد نشان دهد که شبکیه توانایی خویش را جهت استفاده از ویتامین های خاصی که برای حفظ متابولیسم سالم ضروری هستند، از دست داده است.
بر طبق این ایده، محققان تصمیم گرفتند آزمایش نمایند که آیا مکمل های این ویتامین ها می توانند مفید باشند یا خیر. در آزمایش هایی روی موش ها و موش های صحرایی دچار گلوکوم، تلفیقی از ویتامین های گروه B (B۶، B۹ (اسید فولیک) و B۱۲ ) و همینطور کولین را به آنها دادند.
نتایج نشان داد، در موش هایی که به گلوکوم با پیشرفت کندتری مبتلا بودند، صدمه عصب بینایی به صورت کامل متوقف گردید و در موش هایی دچار نوع تهاجمی تری از بیماری، ویتامین ها، پیشرفت صدمه عصب بینایی را به صورت قابل توجهی کند کردند.
یکی از جالب ترین یافته ها این بود که درمان با ویتامین، حتی بدون کاهش فشار چشم هم موثر بود. درمان های فعلی گلوکوم بر کاهش فشار چشم برای کاهش صدمه تمرکز دارند، اما به نظر می آید مکمل های ویتامین از راه مکانیسم متفاوتی از عصب بینایی محافظت می کنند. این نتایج نشان داده است که افزایش توانایی شبکیه در پردازش برخی ویتامین ها می تواند صرف نظر از سطح فشار چشم، مستقیما بر سلامت عصب بینایی تأثیر بگذارد.
محققان با الهام از این نتایج امیدوارکننده، کارآزمایی بالینی در بیمارستان چشم «سنت اریک» در استکهلم را شروع کرده اند. بیماران دچار دو نوع گلوکوم، گلوکوم «زاویه باز اولیه» که به آرامی و گلوکوم «ﭘﺴﻮدو اﻛﺴﻔﻮﻟﻴﺎﺳﻴﻮن» که سریع تر پیشرفت می کند را مورد بررسی قرار داده اند. هدف از این کارآزمایی اینست که دریابند آیا اثرات محافظتی مشاهده شده در حیوانات می تواند در انسان هم تکرار شود یا خیر.
سایت ساینس گزارش کرد، در صورت موفقیت، این رویکرد می تواند راه جدیدی برای درمان گلوکوم باشد که علاوه بر کاهش فشار چشم بر سلامت شبکیه و عصب بینایی تمرکز دارد. با عنایت به این که ویتامین های آزمایش شده از قبل شناخته شده هستند و به صورت گسترده برای سایر اهداف بهداشتی استفاده می شوند، دری را به روی درمان های بالقوه ایمن تر و در دسترس تر می گشاید.
این پژوهش گامی مهم در درک چگونگی تأثیر سلامت متابولیک چشم بر گلوکوم است. با آزمایش های بالینی که حالا در حال انجام می باشد، محققان امیدوارند، تایید گردد، این ترکیب ساده اما موثر ویتامین، می تواند روند از دست دادن بینایی را در بیماران دچار این بیماری مزمن چشم کند یا حتی متوقف نماید. در صورت اثبات اثربخشی، این نوع درمان می تواند انقلابی در نحوه مدیریت گلوکوم ایجاد و امید جدیدی را برای میلیونها نفر که در معرض خطر از دست دادن بینایی خود هستند، فراهم آورد.
نتایج این پژوهش در نشریه Cell Reports Medicine انتشار یافته است.
منبع: پروژه آسان
این مطلب پروژه آسان را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب