خداحافظی با درد زانو با غضروف مصنوعی
پروژه آسان: دانشمندان می گویند نوعی غضروف زانو مبتنی بر ژل طراحی نموده اند که از غضروف واقعی بادوام تر و قوی تر است.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه سای تِک دِیلی (SciTechDaily)، تعدادی از بیماران برای درمان زانودردی خود همه چیز همچون مُسکن های بدون نسخه، فیزیوتراپی و تزریق استروئید را امتحان کرده اند؛ اما، باز هم درد امان آنها را می بُرد.
استئوآرتریت (آرتروز زانو) که ۸۶۷ میلیون نفر را در سراسر جهان درگیر کرده است و تخمین زده می شود از هر ۶ بزرگسال، یک نفر را گرفتار کند، اغلب علت زانودرد است. احیانا به زودی یک جایگزین در اختیار کسانی قرار خواهد گرفت که نمی خواهند کل مفصل زانویشان را تعویض کنند. این جایگزین آنها را قادر خواهد ساخت به سرعت و بدون درد روی پاهای خود بایستند.
یک تیم پژوهشی به سرپرستی دانشمندان دانشگاه دوک آمریکا ادعا می کند که نخستین جایگزین غضروف مبتنی بر ژل را ساخته اند که از غضروف واقعی قوی تر و بادوام تر است.
آزمایش های مکانیکی بیان کننده این است که هیدروژل طراحی شده توسط این پژوهشگران، از پلیمرهای جاذب آب تشکیل شده، سه برابر بادوام تر از غضروف طبیعی است و می توان آنرا با نیروی بیشتری فشار داد و کشید.
اسپارتا بیومدیکال، یک شرکت خصوصی تجهیزات پزشکی که بطور تخصصی روی بازسازی زانو کار می کند، درحال آزمایش ایمپلنت های تولید شده از ماده مورد اشاره روی گوسفندان است. پژوهشگران درحال آماده شدن برای شروع آزمایش های بالینی انسانی در سال آینده هستند.
غضروف لایه نازکی را تشکیل می دهد که انتهای استخوان ها را می پوشاند؛ در نتیجه آنها روی هم ساییده نمی شوند. دانشمندان در پژوهش های قبلی موفق نشدند هیدروژل ها را بصورت مستقیم به استخوان یا غضروف بچسبانند که از شکستن یا سر خوردن آنها جلوگیری کند؛ بدین سبب تیم پژوهشی دانشگاه دوک روشی دیگری را اتخاذ نمود.
سایر پژوهشگران کوشیده اند غضروف لطمه دیده را با ایمپلنت های زانو که از جنس فلز یا پلی اتیلن بودند، جایگزین کنند، اما این مواد سفت تر از غضروف هستند و بنا بر این ممکنست موجب ناراحتی سایر قسمت های زانو شود.
در آمریکا، آرتروز زانو، در مقایسه با یک قرن پیش، دو برابر شده است. هنگامی که درمان های محافظه کارانه با شکست مواجه می شوند، جراحی یک گزینه است. طی دهه ها، جراحان برخی از روش های کم تهاجمی مانند برداشتن غضروف شل، ایجاد سوراخ هایی برای تحریک رشد جدید یا پیوند غضروف سالم از اهداکننده به وجود آورده اند؛ اما مسئله اینجا است که همه این روش ها به ماه ها بازتوانی نیاز دارند و تعدادی از آنها به مرور زمان با شکست مواجه می شوند.
تعویض کامل زانو راهی اثبات شده برای تسکین درد است که به طور معمول به عنوان آخرین راهکار در نظر گرفته می شود؛ اما مفاصل مصنوعی برای همیشه دوام نمی آورند و بنا بر این برای بیماران گزینه مناسبی به نظر نمی رسد؛ مخصوصاً بیماران جوان تر که علاقه ای ندارند برای قطعه ای زیر تیغ یک جراحی بزرگ بروند که به تعویض نیاز خواهد داشت.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب