كشف پدیده ای نادر در انفجارهای نواختری
ثبت انفجاری بی سابقه در کهکشان همسایه با امضای شیمیایی خاص!
پروژه آسان: در پدیده ای نادر، یک نواختر در کهکشانی همسایه با راه شیری، بار دیگر فوران کرد و دمایی بی سابقه را به ثبت رساند. این انفجار که در سیستم ستاره ای دوتایی رخ داد، فرصت کم نظیری را برای دانشمندان فراهم نمود تا شرایط فیزیکی این رخدادهای کیهانی را در محیطی متفاوت از کهکشان ما مطالعه کنند.
به گزارش پروژه آسان به نقل از ایسنا، نواخترها زمانی رخ می دهند که یک کوتوله سفید - هسته متراکم باقیمانده از یک ستاره مرده - ماده ای را از همدم خود جذب می کند. با گذشت زمان، این ماده روی سطح کوتوله سفید انباشته شده و دمای آن به حدی می رسد که یک انفجار مهیب رخ می دهد.
اغلب نواخترها تنها یک دفعه فوران می کنند، اما تعدادی از آنها بعد از گذشت چند سال تا چند دهه، باردیگر منفجر می شوند و به آنها نواخترهای بازگشتی گفته می شود. این نوع نواخترها بسیار نادرند و تعداد کمی از آنها در کهکشان راه شیری شناسایی شده اند. بررسی این اجرام در کهکشان های دیگر به درک تأثیر شرایط محیطی بر نحوه انفجار نواخترها کمک می نماید.
یکی از شناخته شده ترین نواخترهای بازگشتی فراکهکشانی، نواختر LMC۶۸ است که در ابر ماژلانی بزرگ - کهکشانی اقماری در نزدیکی راه شیری - قرار دارد. این نواختر دارای یکی از کوتاه ترین دوره های بازگشتی است و حدودا هر چهار سال یک دفعه منفجر می شود. محققان از مدت ها قبل انتظار داشتند که این جرم در سال ۲۰۲۴ مجدداً فوران کند و رصدهای ماهواره ای این رخداد را بموقع ثبت کردند.
گروهی از ستاره شناسان از موسسات مختلف، با بهره گیری از مشاهدات تلسکوپی، این انفجار را بررسی کردند. آنها از تکنیک طیف سنجی در محدوده فروسرخ بهره بردند تا ترکیبات گازهای داغ بعد از انفجار را تحلیل کنند. این پژوهش، نخستین مطالعه طیف سنجی فروسرخ از یک نواختر بازگشتی خارج از کهکشان راه شیری شمرده می شود.
نتایج این بررسی نشان داد که گازهای پرتاب شده از این نواختر، دمایی در حدود ۳ میلیون درجه سانتی گراد داشته اند، که یکی از بالاترین دماهای ثبت شده برای این پدیده است. محققان دریافتند که در مرحله ابتدایی بعد از انفجار، نور فروسرخ این نواختر حدودا ۹۵ برابر روشنایی خورشید در تمامی طول موج ها بود.
یکی از یافته های شگفت آور این مطالعه، وجود سیگنالی بسیار قوی از اتم های سیلیکون یونیزه شده بود، درحالی که سایر عناصر سنگین که به طور معمول در چنین انفجارهایی دیده می شوند، حدودا غایب بودند. این کشف نشان میدهد که گازهای پرتاب شده به دمایی بی سابقه رسیده اند و احیانا فرایندهای جدیدی در این نوع نواخترها در جریان است.
این شرایط شدید می تواند ناشی از خاصیت های شیمیایی ابر ماژلانی بزرگ باشد. این کهکشان دارای میزان عناصر سنگین پایین تری نسبت به راه شیری است، که می تواند موجب تأخیر در انفجار و درنتیجه وقوع آن با شدت بیشتر شود. همچنین، گازهای پرتاب شده از کوتوله سفید با جو ستاره همدم - یک زیرغول سرخ - برخورد کرده و شوکی عظیم به وجود آورده اند که دما را تا حد زیادی افزایش داده است.
این پژوهش که با همکاری پژوهشگران از موسسات مختلف انجام شده، در نشریه Monthly Notices of the Royal Astronomical Society انتشار یافته است. داده های مطالعه نیز از رصدهای انجام شده با تلسکوپ های پیشرفته ای که تحت نظر سازمان های بین المللی فعالیت می نمایند، به دست آمده اند.
این یافته ها می توانند درک دانشمندان از مکانیسم های انفجارهای ستاره ای را دگرگون کنند و به پیش بینی بهتر این رویدادهای کیهانی در آینده کمک نمایند.
منبع: ezproject.ir
این مطلب پروژه آسان را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب