معاون تحقیقات وزارت بهداشت:
شرط مقاله برای فارغ التحصیلی، انحراف از مسیر اصلی پژوهش است
به گزارش پروژه آسان، معاون تحقیقات وزارت بهداشت با انتقاد از شرط مقاله برای فارغ التحصیلی در بعضی دانشگاه های کشور اظهار داشت: متاسفانه در بعضی دانشگاه های تیپ دو و سه، برای برخی دوره های تخصصی مانند داخلی، شرط مقاله گذاشته می شود که به نظر من ناصحیح و حتی موجب انحراف در راه آموزش پژوهش است.
به گزارش پروژه آسان به نقل از ایسنا، شاهین آخوندزاده، معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت در نخستین جلسه معاونین تحقیقات و فناوری دانشگاه های علوم پزشکی کلان اظهار داشت: نگاه من به تحقیقات دانشجویی کمی متفاوت می باشد. اصل تحقیقات دانشجویی کار فرهنگی است. هدف باید آموزش پژوهش باشد، نه فقط تولید مقاله. در هیچ کجای دنیا الزام نشده که پایان نامه حتما باید مقاله داشته باشد.
وی ادامه داد: در بعضی کشورها مانند آمریکا، حتی در دوره های رزیدنتی دانشگاه های برتر، گفته می شود یافته های پایان نامه باید در یک یا دو کنگره ارائه شود؛ اما الزام به ارائه مقاله وجود ندارد. هدف، آموزش شیوه دفاع از یافته هاست، نه انتشار مقاله به هر قیمت.
شرط مقاله برای فارغ التحصیلی، انحراف از مسیر اصلی پژوهش است
معاون تحقیقات وزارت بهداشت با انتقاد از شرط مقاله برای فارغ التحصیلی در بعضی دانشگاه های کشور اظهار داشت: متاسفانه در بعضی دانشگاه های تیپ دو و سه، برای برخی دوره های تخصصی مانند داخلی، شرط مقاله گذاشته می شود که به نظر من ناصحیح و حتی موجب انحراف در راه آموزش پژوهش است.
تقویت آموزش پژوهش در بستر کمیته های تحقیقات دانشجویی
ایشان سپس بر اهمیت ایجاد محیط های پژوهشی مکمل برای دانشجویان تاکید کرد و اظهار داشت: اگر در طول دوره تحصیل پزشکی، علاوه بر پایان نامه، محیطی برای تمرین پژوهش فراهم گردد، بسیار مؤثر خواهد بود. کمیته های تحقیقات دانشجویی می توانند چنین بستری را فراهم آورند.
آخوندزاده با اشاره به تجربه برخی دانشگاه های برتر اضافه کرد: در دانشگاه هایی مانند تهران، ایران و شهید بهشتی، خیلی از دانشجویان پزشکی قبل از شروع پایان نامه، با گروههای تحقیقاتی علوم پایه همکاری می کنند و پروژه هایی مثل مدلهای حیوانی را پیش می برند. این تجربه به شدت در پیشرفت علمی آنها مؤثر است.
کمیته های تحقیقات دانشجویی، بستری برای انتقال نگرش پژوهشی
شاهین آخوندزاده با تکیه بر نقش گروههای علوم پایه در ایجاد نگرش پژوهشی دانشجویان اظهار داشت: نگاه پژوهشی ابتدا بوسیله استادان علوم پایه به دانشجویان منتقل می شود و همین نگرش است که بعدها در پایان نامه ها بروز می یابد. خوشبختانه این بسته آموزشی و پژوهشی در دانشگاه های ما بوسیله کمیته های تحقیقات دانشجویی وجود دارد و باید از این ظرفیت به درستی استفاده نمائیم.
وی با انتقاد از معیارهای ناصحیح ارزیابی دانشجویان پزشکی اشاره کرد: مدل ما نباید این باشد که یک دانشجوی پزشکی بعد از فارغ التحصیلی ۲۵ مقاله داشته باشد. این مسیر بطورکامل اشتباه است. وقتی رزومه ای با این حجم مقاله را برای یک دانشجوی پزشکی به دانشگاه های معتبر دنیا بفرستید، آنها تعجب می کنند؛ چون چنین چیزی غیرطبیعی است. سؤال اینجاست که این دانشجو کی فرصت کرده درس بخواند و مهارت های بالینی را یاد بگیرد؟
آخوندزاده با اعلان اینکه رسالت اصلی کمیته های تحقیقات دانشجویی، «فرهنگ سازی پژوهشی» است، اظهار داشت: هدف این کمیته ها نباید تولید بی رویه مقاله باشد. هدف باید آموزش پژوهش، پیشرفت فرهنگ مطالعه و ایجاد نظام منتورشیپ باشد.
پژوهش فعال، راهی برای کاهش مهاجرت نخبگان
ایشان سپس گفت: اگر چراغ پژوهش در دانشگاه ها روشن بماند، حتی می توانیم درصدی از مهاجرت ها را کاهش دهیم. هرگاه سطح پژوهش در کشور بالا بوده، مهاجرت کمتر شده است؛ و بالعکس. بدین سبب تحقیقات دانشجویی علاوه بر کارکرد آموزشی، نقشی کلیدی در ایجاد امید و انگیزه دارد.
معاون تحقیقات وزارت بهداشت با اشاره به خاصیت های یک پژوهشگر موفق اظهار داشت: همیشه باور دارم یک محقق خوب، سه خاصیت دارد: تواضع، پشتکار و توان کار تیمی. پژوهش پُر از بالا و پایین است؛ آدم باید شکست بخورد تا یاد بگیرد. کسی که مغرور است و پُز می دهد، پژوهشگر خوبی نیست. همچنین، کسی بدون پشتکار به جایی نمی رسد. خود من زمان پایان نامه ام در انگلستان حتی وقت ناهار خوردن نداشتم؛ تا کاری را تمام نمی کردم، سراغ استراحت نمی رفتم.
پژوهش بدون همکاری بین رشته ای نتیجه نمی دهد
آخوندزاده اضافه کرد: اگر فقط یک مطالعه پایه انجام دهیم و بخش بالینی نداشته باشد، در مجله خوبی چاپ نمی شود و بالعکس. پژوهش موفق نیاز به ترکیب علوم پایه و بالینی دارد. این یعنی باید فرهنگ کار گروهی را یاد بگیریم.
او در آخر با اشاره به تکامل جایگاه علمی محققان اظهار داشت: دوستان جوان باید بدانند اگر مقرر است یک فرد ۴۰ سال محقق باقی بماند، جایگاه وی در مقاله ها تغییر خواهدنمود. ابتدا نفر اول است، بعد می شود نفر میانی، و در نهایت نفر آخر یا به اصطلاح "Senior Author". این روند طبیعی و سالم پیشرفت در پژوهش است. اگر کسی از ابتدا فقط دنبال موقعیت خاص در مقالات باشد، مسیر را اشتباه رفته است.
منبع: پروژه آسان
این مطلب پروژه آسان را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب