خودروی شش چرخ با پیشرانه هسته ای
به گزارش پروژه آسان، در روزگاری که دیترویت به دنبال نمایش قدرت و اغراق بود، فورد با رونمایی از Seattle-ite XXI در نمایشگاه جهانی سیاتل ۱۹۶۲، نگاهی اعجاب انگیز به آینده انداخت.
امیرمسعود عابدین: در اوایل دهه ۱۹۶۰، خودرو های آمریکایی تحت سلطه باله های کرومی و چراغ های عقب الهام گرفته از موشک بودند، زمانی که خودروسازی دیترویت بدنبال قدرت، تجمل و اغراق بود. در این دوره، فورد یک خودروی مفهومی شش چرخ را رونمایی نمود که بیشتر شبیه به یک سکوی پرتاب موشک بود تا یک خودروی نمایشی. این خودرو به جای فرمان، از کنترلرهای خاصی استفاده می کرد.
این خودرو به جای یک موتور ثابت بنزینی، یک طرح ماژولار "کپسول قدرت" را معرفی نمود که در آن، کل پیشرانه می توانست تعویض شود. درست در وسط، یک صفحه نمایش قرار داشت که مانند یک مرکز اطلاعات و سرگرمی اولیه عمل می کرد. فورد این خودرو را در نمایشگاه جهانی سیاتل، با فناوری های عجیب و غریب در آن زمان رونمایی نمود.
طرح مفهومی فورد که حقیقت قرن ۲۱ را تصور کرد
اوایل دهه ۱۹۶۰، رقابت فضایی درحال اوج گیری بود، انرژی هسته ای به عنوان سوخت پاک در آینده فروخته می شد و هر نمایشگاه جهانی، نگاهی اجمالی به آینده ای خیره کننده را نوید می داد. فورد با Seattle-ite XXI به این فضا گرایش یافت؛ یک طرح مفهومی که توسط الکس ترمولیس طراحی و در نمایشگاه جهانی سیاتل ۱۹۶۲ پرده برداری شد. قرار نبود که این خودرو ساخته یا فروخته شود. این خودرو تجسمی از خوش بینی محض روی چرخ ها بود، اطلاعیه ای از این که برند چقدر جسورانه آینده قرن ۲۱ را تصور می کند.
این خودرو خود یک مدل مقیاس ۳/۸ بود، اما جزئیات آن نشان می داد که فورد تا چه حد مایل به رویاپردازی بوده است. طرح شش چرخ آن توجه ها را به خود جلب کرد؛ چهار چرخ کوچک تر در جلو وظیفه هدایت را بر عهده داشتند، در صورتیکه دو چرخ بزرگ در عقب، خودرو را ثابت نگه می داشتند. فورد ادعا کرد که این طرح سبب بهبود چسبندگی، ترمزگیری و بهبود هندلینگ خواهد شد. برای سال ۱۹۶۲، زمانی که اغلب آمریکایی ها با خودرو های فورد Galaxie یا شورولت ایمپالا تردد می کردند، Seattle-ite شبیه چیزی بود که مستقیماً از داستان های علمی تخیلی بیرون آمده بود.
هدف، آزمایش مهندسی نبود، بلکه به نمایش گذاشتن تخیل بود. دیترویت همچنان عمیقاً درگیر بازی خودرو های لوکس و عضلانی بود، در صورتیکه نمایشگاه جهانی نگاه خویش را به انرژی اتمی، فرود روی ماه و وعده آینده مبتنی بر تکنولوژی دوخته بود.
امروزه، Seattle-ite XXI کمتر شبیه به یک فانتزی و بیشتر شبیه به یک طرح اولیه برای تعریف فرهنگ خودروی مدرن است. استارتاپ های خودرو های برقی، بدنبال پلت فرم های ماژولار هستند که می توانند باتری ها یا کل پیشرانه ها را تعویض کنند. داشبوردهای دیجیتال جایگزین گیج های آنالوگ شده اند و زبان طراحی آیرودینامیک بالاخره به آن چه ترمولیس در سال ۱۹۶۲ مجسم کرد، رسیده است. Seattle-ite هیچگاه حتی یک سانت هم با قدرت خودش حرکت نکرد، اما ایده های آن مستقیماً وارد DNA مفاهیم آینده نگرانه امروزی فورد و صنعت خودروسازی گسترده تر شد.
قدرت هسته ای، شش چرخ و یک صفحه کامپیوتر در سال ۱۹۶۲
فورد سیاتل-ایت XXI فقط به این خاطر که شبیه یک سفینه فضایی روی چرخ ها به نظر برسد، ساخته نشده بود. کل معماری آن حول یک طراحی ماژولار می چرخید که به مالکان اجازه می داد تا واحد قدرت جلویی را تعویض کنند. مهندسان فورد ایده جایگزینی ماژول های پیشرانه مختلف را بسته به نیاز مطرح نمودند. این خودرو می توانست از هر چیزی، از پیل های سوختی گرفته تا یک پاد هسته ای، استفاده نماید. در حقیقت، سیاتل خودرویی بود که هیچگاه آنرا جایگزین نمی کردید، بلکه فقط ارتقا می دادید.
پیشرانه هسته ای در سال ۱۹۶۲ آینده نگرانه به نظر می رسید و سؤالات زیادی را مطرح می کرد. پیل های سوختی به حقیقت نزدیک تر بودند، اما در دوران جان اف کندی، هنوز در حد آزمایشگاهی بودند.
راننده می تواند از یک کپسول قدرت اقتصادی، مثلا ۶۰ اسب بخار برای رانندگی در مسافت های کوتاه استفاده نماید و با این وجود می تواند به سرعت خودرو را به یک واحد ۴۰۰ اسب بخاری برای رانندگی پرسرعت و بین قاره ای تبدیل کند.
در داخل، Seattle-ite XXI مانند یک کتاب راهنما برای سیستم های اطلاعات و سرگرمی مدرن خوانده می شد. یک صفحه نمایش مرکزی، نقشه ای درحال حرکت، زمان تخمینی رسیدن و داده های سفر را نمایش می داد. راننده، جهت را از راه کنترلر دیگری به جای فرمان هدایت می کرد که توسط شیشه ای با چگالی متغیر که می توانست به شکل خودکار خویش را تیره کند، پشتیبانی می شد. پنجره های کرکره ای جریان هوا را کنترل می کردند و حتی پدال ها برای تناسب با رانندگان مختلف قابل تنظیم بودند. اگر این خصوصیت ها را در کنار یک تسلا مدل S یا ریویان R۱T امروزی قرار دهید، شباهت ها به چشم می آیند.
منبع: hotcars
۵۸۳۲۲
بطور خلاصه، فورد ادعا کرد که این طرح سبب بهبود چسبندگی، ترمزگیری و بهبود هندلینگ خواهد شد. امروزه، Seattle-ite XXI کمتر شبیه به یک فانتزی و بیشتر شبیه به یک طرح اولیه برای تعریف فرهنگ خودروی مدرن است. راننده می تواند از یک کپسول قدرت اقتصادی، بطورمثال ۶۰ اسب بخار برای رانندگی در مسافت های کوتاه استفاده نماید و با این وجود می تواند به سرعت خودرو را به یک واحد ۴۰۰ اسب بخاری برای رانندگی پرسرعت و بین قاره ای تبدیل کند.
این مطلب پروژه آسان را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب